Mohammad > Mohammad's Quotes

“حالم چو دلیری است که از بخت بد خویش
در لشکر دشمن پسری داشته باشد”
― حسین جنتی, ن

“ناتانائیل! ای کاش عظمت در نگاه تو باشد نه در آنچه بدان می نگری...”
― André Gide, مایده‌های زمینی

“بیش از یک قرن اروپا کاری جز ساختن ماشین نکرد. اکنون، مقدار دقیق باروتی که برای کشتن آدمی لازم است را می داند، اما نمی داند چطور یک ساعت خوشبخت باشد.”
― Hermann Hesse, Demian: Die Geschichte von Emil Sinclairs Jugend

“گفتم: چشمم، گفت: به راهش می‌دار

گفتم: جگرم، گفت: پر آهش می‌دار

گفتم که: دلم، گفت: چه داری در دل

گفتم: غم تو، گفت: نگاهش می‌دار”
― ابوسعید ابوالخیر

“گر درختی از خزان بی برگ شد
يا کرخت از صولت سرمای سخت

هست اميدی که ابر فرودين
برگها روياندش از فر بخت

بر درخت زنده بی برگی چه غم؟
وای بر احوال برگ بی درخت”
― محمدرضا شفیعی کدکنی, غزل برای گل آفتابگردان

“Remembering that you are going to die is the best way I know to avoid the trap of thinking you have something to lose. You are already naked. There is no reason not to follow your heart.”
― Steve Jobs

“In life, unlike chess, the game continues after checkmate.”
― Isaac Asimov

“That which you believe becomes your world.”
― Richard Matheson, What Dreams May Come

“بی قرار توام ودر دل تنگم گله هاست
آه بی تاب شدن عادت کم حوصله هاست
مثل عکس رخ مهتاب که افتاده در آب
در دلم هستی وبین من وتو فاصله هاست
آسمان با قفس تنگ چه فرقی دارد
بال وقتی قفس پر زدن چلچله هاست
بی هر لحضه مرا بیم فرو ریختن است
مثل شهری که به روی گسل زلزله هاست
باز می پرسمت از مسئله دوری وعشق
وسکوت تو جواب همه مسئله هاست”
― فاضل نظری

“کامل ترین معنا برای عشق تنهایی است”
― فاضل نظری, ضد

“سبزی سجده ی ما را به لبی سرخ فروخت
عقل با عشق کنار آمده می بینی که”
― فاضل نظری

“از دست رفتن انسانیت و اخلاق، حتی اگر آن را در وجود دشمنت ببینی غم انگیز است.”
― معصومه آباد, من زنده‌ام

“شهيد محمد صابري:«اسارت در راه عقيده عين آزادي است.»”
― معصومه آباد, من زنده‌ام

“می گفت دگرباره به خوابم بینی / پنداشت که بعد از این مرا خوابی هست”
― ابوسعید ابوالخیر

“علی فریاد می زند:
خدا
من به خاطر ترس از جهنمت تو را نمی پرستم
به بهشت تو نیز طمعی ندارم
تو شایسته ی پرستشی
و محرک من فقط عشق به تو است.”
― مصطفی چمران, دعای کمیل

“اساسی ترین عامل شکست انسانیت در دوران ما، به شوخی گرفتن و بی اعتنایی به تعهد است.”
― علامه جعفری

“دل به نوشتن آرام گیرد”
― امام صادق علیه السلام

“فرار از تعهدها، در حقیقت فرار از خویشتن است.”
― علامه جعفری

“اگر انسانی، انسانی را به خاطر گناهی سرزنش کند، نمیرد تا خود به آن گناه مرتکب شود.”
― امام صادق علیه السلام

“Today a reader, tomorrow a leader.”
― Margaret Fuller

“از ظلمت رمیده خبر می دهد سحر
شب رفت و با سپیده خبر می دهد سحر
در چاه بیم، امید به ماه ندیده داشت
و اینک ز مهر دیده خبر می دهد سحر
از اختر شبان، رمه شب رمید و رفت
وز رفته و رمیده خبر می دهد سحر
زنگار خورد جوشن شب را به نوش خند
از تیغ آب دیده خبر می دهد سحر
باز از حریق بیشه خاکسترین فلق
آتش به جان خریده خبر می دهد سحر
از غمز و ناز انجم وز رمز و راز شب
بس دیده و شنیده خبر می دهد سحر
بس شد شهید پرده شب ها، شهاب ها
وان پرده ها دریده خبر می دهد سحر
آه آن پریده رنگ که بود و چه شد کز او
رنگش ز رخ پریده خبر می دهد سحر
چاووش خوان قافله روشنان امید
از ظلمت رمیده خبر می دهد سحر”
― مهدی اخوان ثالث / Mehdi Akhavan Sales

“أنا معك يا أخي وولدي السني بقدر ما أنا معك يا أخي وولدي الشيعي، انا معكما بقدر ما انتما مع الاسلام”
― محمد باقر الصدر

“یاد متنی افتادم که جایی خوانده بودم درباره‌ی اینکه اگر می خواهید خواننده‌ها شما و شجاعتتان را تحسین کنندو قوم‌و‌خویش‌ها بهتان فحش بدهند،خاطره بنویسید و اگر می خواهید محبوب همه، پدر و مادر و اقوام و خواننده ها، باشید کتاب آشپزی را امتحان کنید.”
― حبیبه جعفریان

“خون جای واژه بر لبش آورد و بعد از آن...
پیشانی اش پر از عرق سرد و بعد ازآن...
خود را میان معرکه حس کرد و بعد از آن...
شاعر برید و تاب نیاورد و بعد از آن...

در خلسه ای عمیق خودش بود و هیچ کس
شاعر کنار دفترش افتاد از نفس...”
― سید حمیدرضا برقعی, طوفان واژه‌ها

“رشد آدمی در زندگی رسالت اوست.”
― al-sayyid Musa al-Sadr, حدیث سحرگاهان

“گفته بودم چو بیایی غم دل با تو بگویم

چه بگویم که غم از دل برود چون تو بیایی”
― سعدی شیرازی

“عمری دگر بباید بعد از فراق ما را
کاین عمر صرف کردیم اندر امیدواری”
― Saadi, غزلیات سعدی

“فنجان آب فنچ هایم را عوض کردم
و ریختم در چینه جای خردشان ارزن
وان سوی تر ماندم
محو تماشاشان.


دیدم که مثل هر همیشه، باز، سویاسوی
هی می پرند از میله تا میله
با رفرفه ی آرام پرهاشان.


گفتم چه سود از پر زدن، در تنگنایی اینچنین بسته
که بالهاتان می شود خسته؟

گفتند (وبا فریاد شاداشاد) :
"زان می پریم، اینجا که می ترسیم
پروازمان روزی رود از یاد”
― محمدرضا شفیعی کدکنی

“دوست دارم یک لحظه اون بلندگو رو بگیرم و در حضور همین جمع,با همه ی وجود به آقا التماس کنم که:" آقا نیا!" یا لااقل کمی دیرتر بیا تا ما چشمامونو از این همه آلودگی پاک کنیم, تا ما ادب حرف زدن با شما رو یاد بگیریم, تا ما قبل از هر چیز, خودمون بفهمیم که از چه کسی چه آمدنی را طلب می کنیم”
― سید مهدی شجاعی, کمی دیرتر

“بیا تا جهان را به بد نسپریم
به کوشش همه دست نیکی بریم
نباشد همی نیک و بد پایدار
همان به که نیکی بود یادگار”
― Abolqasem Ferdowsi, Shahnameh: The Persian Book of Kings