Sofia Karveli > Sofia's Quotes

“Εγώ δεν είμαι από 'δω. Δεν είμαι απ' αυτή τη γη όπου γεννήθηκα. Και στη ζωή μαθαίνεις, μαθαίνει αυτός που θέλει να μάθει, ότι κανένας δεν είναι από 'κεί που γεννήθηκε, από 'κει που τον μεγάλωσαν. Ότι κανένας δεν είναι από πουθενά. Μερικοί προσπαθούν να συντηρήσουν αυταπάτες και δημιουργούν νοσταλγίες, ιδιοκτησίες, ύμνους και σημαίες. Ανήκουμε όλοι στους τόπους που δεν γνωρίσαμε. Αν υπάρχει νοσταλγία, είναι για τα πράγματα που ποτέ δεν είδαμε, για τις γυναίκες που μαζί τους δεν κοιμηθήκαμε κι ούτε ονειρευτήκαμε. Και για τους φίλους που δεν αποκτήσαμε ακόμα, τα βιβλία που δεν διαβάσαμε, τα φαγητά που αχνίζουν στη χύτρα κι ακόμα δεν τα δοκιμάσαμε. Αυτή είναι η αληθινή νοσταλγία, η μοναδική.”
― Paco Ignacio Taibo II

“Ούτε τα μάνταλα, ούτε κ' η αγκαλιά κρατάνε κοντά σου τους ανθρώπους. Τίποτα! Περνάνε μοναχικοί κι' ακατανόητοι, μέσα στ' όραμα του φεγγαριού, και το αίμα σου το ίδιο θα ζωντανέψει μια μέρα και θα ενσαρκωθεί μόνο και μόνο για να σ' απαρνιέται.”
― Άγγελος Τερζάκης, Η μενεξεδένια πολιτεία

“Περιορίζουμε πάρα πολύ τα όρια της προσωπικότητάς μας. Στο πρόσωπό μας αποδίδουμε μόνο αυτό που αφορά το άτομο και ξεφεύγει από το σύνολο. Αλλά προερχόμαστε από ολόκληρη την ύλη του κόσμου κι αυτό ισχύει για τον καθένα μας˙ όπως ακριβώς το σώμα μας φέρει μέσα του τα χνάρια όλης της εξέλιξης, έως το ψάρι κι ακόμη παραπέρα, έτσι περικλείουμε τα πάντα στις ψυχές μας, ό,τι βιώθηκε σε όλες τις ανθρώπινες ψυχές. Όλοι οι θεοί και οι δαίμονες που υπήρξαν, είτε στους Έλληνες και τους Κινέζους, είτε στους Κάφρους, τα πάντα είναι μέσα μας, σα δυνατότητες, επιθυμίες, διέξοδοι. Αν χάνονταν, κι έμενε μόνο ένα προικισμένο παιδί, χωρίς να έχει διδαχτεί τίποτε, πάλι θα βάδιζε τον ίδιο δρόμο, θα έβρισκε ξανά τα ίδια πράγματα, θα γεννούσε θεούς, δαίμονες, παραδείσους, εντολές και απαγορεύσεις, Παλαιά και Καινή Διαθήκη.”
― Hermann Hesse

“Am I in love? --yes, since I am waiting. The other one never waits. Sometimes I want to play the part of the one who doesn't wait; I try to busy myself elsewhere, to arrive late; but I always lose at this game. Whatever I do, I find myself there, with nothing to do, punctual, even ahead of time. The lover's fatal identity is precisely this: I am the one who waits.”
― Roland Barthes, A Lover's Discourse: Fragments