Identiteit Quotes

“Maar je hebt de wereld toch niet nodig.'
'Misschien heeft de wereld jou nodig.”
― Connie Palmen, De wetten

“Dat was de dag dat ik leerde hoe gevaarlijk kleur kan zijn. Dat een jongen met een klap van die tint verwijderd kon worden om voor zijn zonde te boeten. Zelfs als kleur niets anders is dan wat door het licht wordt onthuld, is dat 'niets' onderworpen aan wetten, en een jongen op een roze fiets moet bovenal de wet van de zwaartekracht leren.”
― Ocean Vuong

“Dat was de dag dat ik leerde hoe gevaarlijk kleur kan zijn. Dat een jongen met een klap van die tint verwijderd kon worden om voor zijn zonde te boeten. Zelfs als kleur niets anders is dan wat door het licht wordt onthuld, is dat 'niets' onderworpen aan wetten, en een jongen op een roze fiets moet bovenal de wet van de zwaartekracht leren. (P134)”
― Ocean Vuong, On Earth We're Briefly Gorgeous

“De tweede laag van onze identiteit vormt als het ware een omkering van de richting waarin de geest kijkt: door de overtuigende illusie van waardeloosheid, van niet goed genoeg zijn, van stom, slap of slecht zijn, keert de geest zich van zijn eigen natuur af, en richt zich naar buiten, op de ander, in de eerste plaats natuurlijk op de ouders. Die worden nu de leveranciers van veiligheid, liefde en erkenning, en de kinderlijke geest is maar wat graag bereid om zichzelf te verloochenen en het de ander naar de zin te maken, in ruil voor die vrijwaring van angst en zelfafwijzing. Maar hoe ironisch: door zie zelfverloochening wordt de illusie juist versterkt. De pijnlijke illusie van waardeloosheid en afhankelijkheid krijgt door het wegvluchten ervoor steeds meer schijn van werkelijkheid, wordt als het ware hard gemaakt door de angst ervoor”
― Jan Geurtz, Verslaafd aan liefde

“In al deze ontsporende mechanismen zien we een overkoepelend of ‘metapatroon’, namelijk de drang tot zelfcontrole. Immers, mijn hele identiteit creëert de illusie dat als ik mezelf niet onder controle houd, mijn kern van slechtheid (het negatieve geloof !) naar buiten komt en schade gaat aanrichten. Deze illusie creëert haar eigen argumenten, kijk maar: eerst is er het negatieve geloof, bijvoorbeeld ‘ik ben zwak’. Daarop volgt de basisregel dat ik mezelf onder controle moet houden in zaken die ik lekker vind, bijvoorbeeld alcohol drinken. Het gedragspatroon zal vervolgens energie steken in het afremmen of onderdrukken van de zin in alcoholische drank. Dat wordt gevoeld als een beknelling. De frustratie daarover bouwt zich op en keert zich op een bepaald moment tegen de zelfcontrole. Er ontstaat een bui waarin we tegen onszelf iets zeggen in de trant van ‘Ach, wat kan het me ook eigenlijk verdommen, ik doe lekker even helemaal waar ik zin in heb.’ Er volgt een uitspatting plus de volgende dag een kater. Op dat moment is er een argument gecreëerd voor een nieuwe ronde van zelfcontrole, een zogenaamd zie-je-wel-argument: ‘Zie je wel dat je helemaal de mist in gaat als je jezelf niet onder controle houdt.’ Het negatieve geloof in de eigen zwakheid is bevestigd door het mislukken van de poging die zwakheid te bedekken met zelfcontrole.”
― Jan Geurtz, Verslaafd aan liefde

“Hij had geprofiteerd van het gemak waarmee je in de grote stad van je 'persoonlijkheid' een goed verhaal kan maken, met kop en staart en een plot die wat te raden overlaat. Identiteit was iets om af te huren, een soort mentale smoking.”
― Joost Zwagerman, Vals licht

“Er was iets aan haar wat ten diepste -bijna wezenlijk- in harmonie was met zichzelf, zoals iemand is, denk ik, wanneer allebei zijn ouders van hem hebben gehouden.”
― Elizabeth Strout, Ay, William

“Ik ben op mijn plaats in een wereld waar de dingen begin noch einde hebben, waar het nú onmiddellijk benut moet worden, waar een daad adelbrieven en geldbuidels vervangt, waar een man op het ogenblik zelf door zijn optreden moet bewijzen wie of wat hij is. De wereld van de soldaat te velde. Gisteren telt al niet meer mee, morgen is nog ongewis. Ik, die verleden noch toekomst heb in de gebruikelijke zin van die woorden, voelde mij nergens zo volledig, zo vrij, als op expeditie in Navarra en de Dauphiné en later in Lombardije en Pavia.”
― Hella Haasse

“En wat is een betere indicator van je identiteit dan wat andere mensen denken dat je bent, ik bedoel, ik ga ook alleen maar door met mezelf zijn als ik in het openbaar ben, het grootste deel van mijn tijd is het niet bij te houden wie ik nu weer ben.”
― Hannah van Binsbergen, Harpie

“Omdat ik nu eenmaal was wie ik ben, had ik al vroeg de heimelijke tactieken van het conformisme begrepen: hoe je een slis verhult, een al te uitgesproken tred corrigeert, je stem een paar tonen lager zet, zaken waarin ik me tijdens mijn puberteit wekenlang oefende op mijn kamer. Maar het was pas op mijn zeventiende dat ik, vrij frontaal, op een non-conformiteit stuitte waar ik me niet zomaar uit kon wurmen. Ik besefte toen, duidelijker dan ooit te voren, hoezeer de wereld me - nog voor ikzelf het begreep - in aangeboren tegenstelling had geplaatst. (P15)”
― Seán Hewitt, All Down Darkness Wide