Asal

“مادرم گندم درون آب می ریزد
پنجره بر آفتاب گرمی آور می گشاید
خانه می روبد، غبار چهره ی آیینه ها را می زداید
تا شب نوروز
خرمی در خانه ی ما پا گذارد
زندگی برکت پذیرد با شگون خویش
بشکفد در ما و سرسبزی برآرد.
ای بهار، ای میهمان دیر آینده
کم کمک این خانه آماده ست
تک درخت خانه ی همسایه ی ما هم
برگهای تازه ای داده ست.
#بوی_بهار
#سیاوش_کسرایی”
― سیاوش کسرایی, مجموعه اشعار سیاوش کسرایی

“You know what I think?" she says. "That people's memories are maybe the fuel they burn to stay alive. Whether those memories have any actual importance or not, it doesn't matter as far as the maintenance of life is concerned. They're all just fuel. Advertising fillers in the newspaper, philosophy books, dirty pictures in a magazine, a bundle of ten-thousand-yen bills: when you feed 'em to the fire, they're all just paper. The fire isn't thinking 'Oh, this is Kant,' or 'Oh, this is the Yomiuri evening edition,' or 'Nice tits,' while it burns. To the fire, they're nothing but scraps of paper. It's the exact same thing. Important memories, not-so-important memories, totally useless memories: there's no distinction--they're all just fuel.”
― Haruki Murakami, After Dark

“هر شب ستاره ای به زمین می کشند و باز
این آسمان غم زده غرق ستاره هاست!”
― سیاوش کسرایی, گزینه اشعار سیاوش کسرایی

“بچه‌ی خسّه مونده
چیزی به صب نمونده
غصه نخور دیوونه
کی دیده که شب بمونه؟”
― احمد شاملو, هوای تازه