Teskimoo

“Wees niet verdrietig, liefste, maar huil voor mij,
Ik zal je tranen in me laten oplossen, ze zullen me herinneren
Aan die andere, de tranen die je, heet en blij
Op me stortte, toen je stralend mij doorzinderde,

Toen je heersend als een man mij nam
En even later als een kind in mijn omhelzing
Stierf, je kleine dood, lief lekker ding
Van me, zoals je keer op keer in me kwam.

Kijk hoe ik voor je dans, hoe ik met elke lendenslag
Een letter vorm, kijk goed, en lees die letters van
Me af, leer me uit je hoofd, zodat ik elke dag jou mag

Bezoeken, juichend, neergehurkt voor je gezicht,
Opgloeiend van verlangen, hartslag van je, man
Van je, in je mond getatoeëerd gedicht.”
― Peter Verhelst, Nieuwe sterrenbeelden

“Was zo graag samen
gevallen
maar iedereen viel
apart

was zo graag samen gevallen
maar iedereen viel apart
alleen
wij

was zo graag samengevallen
maar iedereen viel apart
alleen wij
sprongen naar de sterren”
― Peter Verhelst, Nieuwe sterrenbeelden

“Zal je? Zonder dat ze uitgesproken wordt, is deze vraag er altijd
Omdat we weten dat het leven ongenadig is, van nature gierig.
Zo makkelijk is het te vernielen. Het is zo verleidelijk
Iets dood te laten bloeden, alleen maar omdat het er is;

Meer hebben we blijkbaar niet nodig, dat onderscheidt
Ons van de dieren. Maar soms, 's zomers liggen we te wijzen
Naar de sterren, naar iets wat even onbegrijpelijk is als tijd,
Als de onmogelijkheid zelf van de sterren, of als het simpele feit

Dat jij en ik op die bepaalde dag toevallig dezelfde richting uitkeken.
Dat niemand onze hoofden leidden, zoals niemand onze armen nu omhoog-
Duwt. Maar het is niet naar de sterren dat we wijzen, het is niet de val

Die we voelen, hoewel van angst verstrengelen onder de denken.
Ondanks het besef dat we voorlopig worden gedoogd
Door de dingen zelf, antwoordt jouw lichaam al voor mij. Ja, ik zal.”
― Peter Verhelst, Nieuwe sterrenbeelden

“I am my own best friend and my own worst enemy. Before coming here, I was thinking I don't deserve it, that i wouldn't be able to meet your expectations, and that you had probably chosen the wrong candidate. At the same time, my heart was telling me that i was being rewarded because i hadn't given up and had fought to the end”
― Paulo Coelho, The Winner Stands Alone