Kevser Ozer

“Yaşadığı sürece insan, kendi hayatının anlamını sahiden kavrayabilir mi? Hayatımızın şu ya da bu döneminde başımızdan neler geçtiğini, içimizde nelerin olup bittiğini biliyoruz şüphesiz; ve bazen anlıyoruz niçin böyle ve böyle olduğunu; ama yolun ilerdeki kıvrımlarını, bizi bir yerlerde bekleyen hedefi, -kaderimizi- kestirmek hiç de öyle kolay değil; çünkü kader, içimizden doğan, içimizde kımıldayan ve bizi alıp götürüp sürükleyecek, bize nüfûz edecek ve içimizde yerleşecek olan şeylerin bir muhâlasıdır. Ve bunun için de kader, ancak yolun sonunda kendini açığa vurur; ve yolu adımlamaya devam ettiğimiz sürece onu ya her zaman yanlış anlarız, ya da kısmen.
Otuz iki yaşındayım, kaderimin ne olduğunu ya da ne olacağını nasıl söyleyebilirim?”
― Muhammad Asad, The Road to Mecca

“Yahudilerin Filistin'e yerleşme düşüncesi, daha başından yapay, zorla­ma bir ülkü olarak görünüyordu bana; ve işin daha da kötü yanı, bu düşüncenin, Avrupa hayat tarzına özgü bütün o çapraşık yön­temlerin, çözümsüz sorunların, onlar olmadan daha mutlu, daha barış içinde hayatını sürdürebilen bir ülkeye bulaştırılması tehlike­sini de beraberinde getiriyor olmasıydı. Yahudiler buraya, yurdu­na dönen kimseler gibi gelmiyorlardı; ülkeyi Avrupalı modellere uygun, Batılı amaçlara göre tasarlanmış bir yurt haline getirmek ni­yetini güdüyorlardı daha çok. Sözün kısası, evin içindeki yabancı­lar durumundaydılar. Ve bunun için de, Arabların kendi yurtları­nın göbeğinde bir Yahudi yurdunun oluşturulması fikrine karşı ke­sin bir direniş göstermelerinde herhangi bir haksızlık yoktu bence; tersine, görüyordum ki haksızlığa uğratılan, zora koşulan taraf Arablardı ve bu haksızlığa karşı meşru bir savunma eylemi içinde bulunuyorlardı.”
― Muhammad Asad

“İnsanlar içinde ancak çok basit düşünceli olanlar, herhangi bir medeniyetin manevî tesiri altında kalmadan, dış görünüşü ve şekliyle taklit edilebileceğine inanabilirler. Medeniyet, içi boş bir şekil değildir. O canlı bir bünye faaliyetidir. Şeklini kabullenmeye başladığımız anda, onun temel cereyanları ve faal tesirleri içimize işlemeye başlar. Sonra yavaş yavaş ve haberimiz olmadan fikrî hayatımıza belli bir elbise giydirilir.”
― Muhammad Asad, Islam at the Crossroads

“And he knew, also, what the old man was thinking as his tears flowed, and he, Rieux, thought it too: that a loveless world is a dead world, and always there comes an hour when one is weary of prisons, of one's work, and of devotion to duty, and all one craves for is a loved face, the warmth and wonder of a loving heart.”
― Albert Camus, The Plague