Status Updates From Il re dei fantasmi

بعضی از آدم‌ها باید از راه دردناک درس‌هاشونو یاد بگیرن.

تو می‌تونی فنا ناپذیری رو تصور کنی؟ چه چیز جدیدی توی اون دنیاست که بتونه کنجکاوی تو رو برانگیزه؟ چه آرزویی می‌تونی در سر داشته باشی که بلافاصله قابل دسترس نباشه؟ چه لذتی در زنجیره‌ی پایان‌ناپذیر فصل‌ها وجود داره؟ بهتره آدم میرا باشه و با تمام دنیای اطرافش پیر بشه.

مرد رومی گفت: "منو ببخش! از روی نادانی مسخره‌ات کردم."
" چیزی برای بخشیدن وجود نداره. تو حق داشتی، مرد باید واسه زندگی‌اش بجنگه، حتی وقتی اعتقاد داره همه چیز از دست رفته است. امروز تو درسی به من دادی، مرد رومی. فراموشش نمی‌کنم."

ویکتورینوس از خوشبینی بریتانیای که میان قبایل حاکم بود، دوباره در شگفت شد. آن‌ها توانایی نداشتند از اشتباهات گذشته درس بگیرند و هر روز تازه را به عنوان فرصتی برای تکرار اشتباهات بیست و چهار ساعت گذشته خوشامد می‌گفتند.

تا زمانی که واکنش نشان دهی، دشمن تو سرنوشتت را در دستان خودش نگه می‌دارد. وقتی او را وادار به واکنش کنی، گردنش را در دستان خود داری.

میدهیلین می‌گه وقتی من چهار ساله بودم تب وحشتناکی کردم و روحم میون تاریکی خلا گم شد. می‌گه اون وقت پدرم اومد و منو توی بغلش گرفت و روحش توی تاریکی دنبال روح من گشت. منو پیدا کرد و به خونه برگردوند. ولی من چیزی ازش یادم نمونده و این غمگینم می‌کنه. دلم می‌خواست اون لحظه رو به خاطر بیارم.

پادشاه پس از مرگ آلایدا هرگز به حالت عادی بازنگشت. به ندرت می‌خندید و فقط هنگامی زنده می‌شد که یا به شکار حیوان و یا انسان می‌رفت.

نمی‌دونم مبیناجون. شاید انقدر موازی‌خوانی هم خوب نیست دیگه.