Status Updates From Mektup Arkadaşları

"Sormayın Tuncay Hanım ne günlere kaldık! Kalkıyor çarşaflının biri benim pastaneme gelip baş köşeye oturuyor, insanlarda hiç görgü kalmadı, efendim.Eskiden İstanbul'un bir semtinde oturanlar bir başka semte geçmeye çekinirdi. Herkes haddini bilirdi. Hey gidi eski İstanbul."

Böyle bir kitaba bu cümleleri yakıştıramadım. Iğrenç bir zihniyet.

İpek Ongun'u çok seviyorum ama yazdığı köylü bile o kadar şehirli ki... En en en basit örnek olarak bir adam Şerife'nin babasının elini öpmeye çalıştı ve adam ben o kadar yaşlı değilim deyip diğer adamı yanaklarından öptü... Yani Allah aşkına köyde ben böyle bir sahne canlandıramıyorum kafamda. En azından bizim köyde olmuyor yani. Elini öptürmek istemezsen şöyle omzuna pat pat yaparsın ok yani

Nilgün'ün dedesinin Boğazd'da evi varken Şerifelerin yaylaya çıkması XAGAVAGHABAHA (şerife aynı ben