Status Updates From De collectieve inzinking va...

Dit boek staat echt vol met fantastische zinnen, paar favorieten:

‘Ze tilde de kat op, fluisterde: ‘Jij bent tegen de verveling gekocht, die aura zal je eeuwig met je mee dragen.’ Zo waar.
‘Mijn moeder in badpak, rokend in een wolkenkrabber met haar vriendinnen.’ Ik wil dat!?
‘Ik vroeg hem de kwelgeesten van de eenzame vrouw te verjagen.’ Same
‘Mijn vader, een dansende, kotsende vrouw.’ Tja

Magische pagina waarop de dochters hun vader bevelen naar hen te kijken. De vader met geld, succes, een villa een vriendin, terwijl de moeder een hysterische, opgebrande mislukkeling is. En ineens schiet het mij zwaar in de keel en wil ik mijn vader ook “kereltje, niet keizer, maar kereltje” noemen, want het boek reflecteert ineens mijn leven, mijn armzalige moeder, mijn zelfingenomen vader. Omygod

“Ik was een geil meisje op zoek naar houvast in een wereld waar alles trilde.”

“In retroperspectief vinden we onszelf altijd mooi, op het moment zelf verafschuwen we onszelf.” Ze schreeuwde tegen de hemel: ‘Hoelang moet het in godsnaam duren alvorens we ons lichaam durven te bewonen? Ik heb een lichaam!”