Status Updates From سمک عیار: جلد چهارم

اگر می‌خواید بدونید انسان لوسِ حرف گوش نکنِ عزیزِ بی‌جهتِ دردسرسازِ رو مخ چه شکلی، حتما رفتارهای فرخروز (پسر) در سمک عیار رو ببنید.
قطعا بهترین نمونه است.
یعنی اگر پدرش شاه نبود حتی نمی‌ذاشتن زیر اسبان شاه رو تمیز کنه چه برسه به این که انقدر بهش سرویس بدن.
کل افتخارش اینه که گرزش 160 منه.
160 من گرز داره دریغ از یک ارزن شعور.

یه چیزی که تو ادبیات کهن ما نمود داره نقش زنانه. تو داستان‌ها دو جور زن داریم:
1) پرده‌نشین‌های دسیسه‌گر
2) جنگجویان بی‌پروا
مثلا تو شاهنامه گردآفرید رو داریم در برابر سودابه!
تو سمک هم از اول تا اینجایی که خوندم ده‌ها زن بودن که در میدان نبرد می‌جنگیدند و عیاری می‌کردند و برای مردم زمان راوی عجیب نبوده.در گذشته عموم زنان پرده‌نشین نبودند.
شواهد نشون میده که گذشتگان ما دست‌کم در بعضی مسائل خیلی روشن‌فکرتر از ما بودن

صبح امروز رو با خبر خوبی شروع کنم.
یک نسخه‌ی صوتی از سمک عیار با همین تصحیح پیدا کردم و این یعنی می‌تونم تو مسیر اداره، اون لحظه که خشنونت‌های مترو از حالت انسانی خارج میشه، سمک عیار گوش کنم.
(ایموجی چشم قلبی + ایموجی چشم اشکیِ اشکِ شوق)

نه مرا میل آن است که داستان نیمه کاره رها کنم اما چه کنم که دیرگاه است و خواب بر چشم جهانیان سنگینی می‌کند.
.
.
.
اره. خلاصه که داستان جذابه.

بله.
یک صحنه‌ی رِد ودینگی گیم‌آف‌ترونزی هم داشتیم!!