Status Updates From Ebeveynin Ölümü: Yeni Bir Y...

Görüştüğüm kadın ve erkeklerin çoğunun, kayıp yaşayan kişilere destek ve yardımcı olan kimselere vereceği önemli tavsiyeleri de vardı. Önerileri şunlardı:
• tavsiyede bulunmayın, • dinleyin ve
• kaybı olduğu gibi kabul edin.

Ölüm ailedeki her bireyi farklı şekilde etkiler, ancak her kişinin tepkisi, ailedeki diğer üyelerin ihtiyaç ve tepkilerini de yansıtır. 5 Böylece ailedeki tüm ilişkiler ölüm tarafından değişikliğe uğratılmış olur.

Bazı yetişkinler eşlerinin, ölen ebeveynin üstlenmiş olduğu eski rolleri üstlenmesini ister. Bu yerine getirilmesi zor bir görevdir ve çoğunlukla kayıp yaşamayan eşten çok şey istemektir. Bu durum evlilikte gerginliklere yol açabileceği gibi eşi reddetmeye kadar gider. Öte yandan kayıp yaşayan bazı yetişkinler eşin ebeveyne özgü özelliklerin bazılarını üstlenmesinin, en azından sınırlı ölçüde, teselli edici olduğu

Çocuklar ve gençler kendi ebeveynlerini acımasızca eleştirse de, başka biri , özellikle de aile dışından biri , ebeveyni eleştirdiğinde yoğun bir öfke hissederler. Çoğunlukla yetişkin, son derece hatalı olsa bile ebeveynin başkaları tarafından sosyal olarak onay görmesini ister. Eş, ebeveyne bir tür onay ve kabul gösterecek en olası kişilerden biridir; ne var ki aynı zamanda ebeveynin kusurlarını görmesi enmümkünkişi

Ebeveyni öldükten sonra, birçok yetişkin ebeveyninin fikir ve öğütlerini öncesine göre daha çok dikkate almaya başlar. Karar verirken çoğunlukla benzer bir durumda ebeveynin ne yapabileceğini dikkate alır ve ebeveynin verdiği tavsiyeleri göz önünde bulundurur.

Çocuk, ölen ebeveynine daha çok benzeyecek şekilde değişim gösterebilir. Ebeveyni kişiliğine dahil etmek yoluyla yetişkin, ebeveyni yeniden canlandırır ve onu muhafaza eder.

Ölmüş kişiyle özdeşleşmek, öncelikle kayıp acısını engellemek adına sevilen kişinin zihindeki imgesini sürekli kılmanın bir yolu olarak ortaya çıkar. Özdeşleşmek, sevilen kişiyi geçici olarak muhafaza ederek yas tutan kişinin içe dönme ve duygusal bağlarda değişiklikler yapma sürecini bunalıma girmeden geçirmesine izin verir.

Ebeveynin olumlu duygular ve anılar uyandırdığı yetişkinler, çoğunlukla ölümünden sonra ebeveynlerine daha çok benzeyecek şekilde değişim gösterir. Bu yetişkinlerin ebeveynlerine öykünen yeni roller, davranış ve tutumlar edinmeye eğilimli oldukları söylenebilir

Sevgisizliği temsil eden ebeveyn ya da ebeveynlere sahip
yetişkinler, yaşadıkları kayıptan sonra iyileşmekte çoğunlukla güçlük çeker. Bu yetişkinler, sonunda ebeveynleri tarafından sevgi görecekleri umudunu taşımışlardır ve ebeveynin ölümü bu ümidi sonlandırır.

Bekar yetişkinlerin istikrar imgesini ebeveynleriyle ilişkilendirme olasılıkları evli yetişkinlere oranla daha fazladır. Evliler için eş çoğu zaman istikrar kaynağı olarak görüldüğünden, ebeveynlerin evlenmemiş çocuklar için "evi" -yetişkin gitmese ya da ihtiyaç duymasa bile orada olduğunu bildiği güvenilir ve onaylayıcı bir yer- temsil etme olasılığı daha fazladır.

Kaybı "aile" ile ilişkilendiren yetişkinler, çoğunlukla eski
aile düzenini ve ruhunu yeniden yaratmanın yollarının arar. Bu çoğu kez geniş ailede yeni roller üstlenmek anlamına gelir. Bazı durumlarda, ebeveynin ölümü kardeşler arasındaki yakınlığın artmasına ve yeni bir kadın ve erkek aile reisinin ortaya

Duygusal teselli için ebeveyne özellikle bağımlı olmuş yetişkinlerin ya da hiç kimsenin onları ebeveynleri kadar sevemeyeceğini düşünen kişilerin, ebeveynin kaybı sonrasında ruhsal sıkıntı yaşama riski daha fazladır

Yetişkinlerle yaptığım görüşmelerde, erkeklerin babanın kaybında bir arkadaşlarını kaybettikleri hissini genelde kız çocuklarına oranla daha fazla yaşadıkları ortaya çıkarken, kız çocuklarda bu duruma annelerde rastlanmaktadır.

Yetişkin aynı zamanda bir arkadaşlığı, aile duygusunu, istikrarı, aile üyelerinin nesiller arasındaki bağını, güvenilir bir akıl hocasının ve kişisel onaylanmanın varlığını kaybetmenin acısını yaşayabilir.

Kayıp yaşamış yetişkinlerin benimle ebeveynleri hakkında yaptıkları konuşmalarda, ebeveynlerle ilgili bazı imgelerin tekrarlandığını gördüm

Yetişkinler çoğunlukla değer sistemlerinin onaylanması için ebeveynlerinden yardım umarlar; dolayısıyla ebeveynin ölümü , kim olduklarını ve sahip oldukları niteliklerin değerliliğini ve geçerliliğini sorgulamalarına neden olabilir. Örneğin kişi kariyerinde başarıyı yakalayamamış olabilir ancak annesi onu başarının, sahip olduğu diğer özelliklerin (örneğin alçakgönüllülük, başkalarını önemseme ya da başkalarını kendi

Ebeveynin eski tembihlerinin düşüncelerimizde birdenbire be- liriverdiği durumları çoğumuz yaşamıştır. Ebeveynlerle bu içsel konuşmalar oldukça güçlü olabilir ve "öz-değersizlik döngüleri"ne kapılmaya neden olabilir

Ebeveynin fiziksel yokluğunda bile ebeveynlerle kurulan içsel diyaloglar çoğunlukla yetişkinin benlik algısını etkiler.

Ebeveyn öldüğünde yetişkin, hayatının başlangıcına dek uzanan geçmişiyle bağını kaybeder. Ebeveynin ölümü aynı zamanda kişinin, başka hiçbir ölümün olmadığı kadar, kendi ölümünün habercisidir; aslına bakılırsa , yetişkin çocuk gelecek neslin ölüm sırasında yerini almıştır.

ni değil, ebeveynle ilişkili soyut anlamları da kaybeder.
Anne ya da baba, mutlak güce sahip bir figürü simgeliyor olabilir: çocuğun kişiliğini şekillendiren kişi, ödül ve cezala-rın hakimi ve çocuğun öyküneceği , memnun ya da mutsuz edeceği bir kilit kişi. Bu sembolik figür, hem ölen yaşlı ebeveyndir hem de kayıp yaşayan kişinin bebeklikten yetişkinliğe tanıdığı birçok farklı ebeveyn temsilidir

Anneyle ilişkiler çoğunlukla duygusal yakınlıkla tanımlanır ve yetişkinlerin anne kaybına duygusal sıkıntıyla tepki verme ihtimali daha yüksektir. Babalarla ilişkiler çoğunlukla aktivitelerle (çocuklukta oynanan oyunlardan, yetişkinlikte birlikte televizyon izlemeye kadar) ifade edilir ve yetişkinler babanın ölümüne çoğunlukla davranışsa! bir tepki verir: alkol tüketimi

zor bir aile geçmişine sahip bazı yetişkinler de, ebeveynin ölümü sonrasında gerçekte ruhsal durumlarında iyileşme yaşar. Bu gibi durumlarda, ebeveynin ölümü genellikle bir rahatlama kaynağıdır. Bu rahatlama, babasında alkol ya da ruhsal sağlık sorunları olan kız çocuklarda özellikle belirgindir. Bu kız çocukların çoğu, yaşamları boyunca babalarından dolayı yük ve sorumluluk hissetmiştir ve bu sorumluluk duygusu baba