Esra’s Reviews > Ebeveynin Ölümü: Yeni Bir Yetişkin Kimliğine Geçiş > Status Update

Görüştüğüm kadın ve erkeklerin çoğunun, kayıp yaşayan kişilere destek ve yardımcı olan kimselere vereceği önemli tavsiyeleri de vardı. Önerileri şunlardı:
• tavsiyede bulunmayın, • dinleyin ve
• kaybı olduğu gibi kabul edin.

Bazı yetişkinler eşlerinin, ölen ebeveynin üstlenmiş olduğu eski rolleri üstlenmesini ister. Bu yerine getirilmesi zor bir görevdir ve çoğunlukla kayıp yaşamayan eşten çok şey istemektir. Bu durum evlilikte gerginliklere yol açabileceği gibi eşi reddetmeye kadar gider. Öte yandan kayıp yaşayan bazı yetişkinler eşin ebeveyne özgü özelliklerin bazılarını üstlenmesinin, en azından sınırlı ölçüde, teselli edici olduğu

Çocuklar ve gençler kendi ebeveynlerini acımasızca eleştirse de, başka biri , özellikle de aile dışından biri , ebeveyni eleştirdiğinde yoğun bir öfke hissederler. Çoğunlukla yetişkin, son derece hatalı olsa bile ebeveynin başkaları tarafından sosyal olarak onay görmesini ister. Eş, ebeveyne bir tür onay ve kabul gösterecek en olası kişilerden biridir; ne var ki aynı zamanda ebeveynin kusurlarını görmesi enmümkünkişi

Ebeveyni öldükten sonra, birçok yetişkin ebeveyninin fikir ve öğütlerini öncesine göre daha çok dikkate almaya başlar. Karar verirken çoğunlukla benzer bir durumda ebeveynin ne yapabileceğini dikkate alır ve ebeveynin verdiği tavsiyeleri göz önünde bulundurur.

Çocuk, ölen ebeveynine daha çok benzeyecek şekilde değişim gösterebilir. Ebeveyni kişiliğine dahil etmek yoluyla yetişkin, ebeveyni yeniden canlandırır ve onu muhafaza eder.

Ölmüş kişiyle özdeşleşmek, öncelikle kayıp acısını engellemek adına sevilen kişinin zihindeki imgesini sürekli kılmanın bir yolu olarak ortaya çıkar. Özdeşleşmek, sevilen kişiyi geçici olarak muhafaza ederek yas tutan kişinin içe dönme ve duygusal bağlarda değişiklikler yapma sürecini bunalıma girmeden geçirmesine izin verir.

Ebeveynin olumlu duygular ve anılar uyandırdığı yetişkinler, çoğunlukla ölümünden sonra ebeveynlerine daha çok benzeyecek şekilde değişim gösterir. Bu yetişkinlerin ebeveynlerine öykünen yeni roller, davranış ve tutumlar edinmeye eğilimli oldukları söylenebilir

Sevgisizliği temsil eden ebeveyn ya da ebeveynlere sahip
yetişkinler, yaşadıkları kayıptan sonra iyileşmekte çoğunlukla güçlük çeker. Bu yetişkinler, sonunda ebeveynleri tarafından sevgi görecekleri umudunu taşımışlardır ve ebeveynin ölümü bu ümidi sonlandırır.

Bekar yetişkinlerin istikrar imgesini ebeveynleriyle ilişkilendirme olasılıkları evli yetişkinlere oranla daha fazladır. Evliler için eş çoğu zaman istikrar kaynağı olarak görüldüğünden, ebeveynlerin evlenmemiş çocuklar için "evi" -yetişkin gitmese ya da ihtiyaç duymasa bile orada olduğunu bildiği güvenilir ve onaylayıcı bir yer- temsil etme olasılığı daha fazladır.

Kaybı "aile" ile ilişkilendiren yetişkinler, çoğunlukla eski
aile düzenini ve ruhunu yeniden yaratmanın yollarının arar. Bu çoğu kez geniş ailede yeni roller üstlenmek anlamına gelir. Bazı durumlarda, ebeveynin ölümü kardeşler arasındaki yakınlığın artmasına ve yeni bir kadın ve erkek aile reisinin ortaya