Status Updates From تختخواب دیگران

هیچ‌وقت نمی‌دانستم چطور پله‌هایی شکسته در بیروت،کوچه‌ای در رم را به خاطرم می‌آورد یا چطور زیر پنکه‌های سقف تالاری در بمبئی صدای امواج اقیانوس آرام در ساحل اویسترویل واشینگتن به یادم می‌آید.آن که در آن تالار سقف‌های هلالی قدم می‌زند منم،یا آن که پابرهنه کنار اقیانوس می‌دود؟کدامِ من واقعی است؟آن لحظه که جهانی دیگر را احضار می‌کنیم درحالی‌که روی پلی در قاره‌ای دیگر یا در میدان یک شهر جنگ‌زده ایستاده‌ایم،دقیقا کجا هستیم؟

تنیدن دور یک مفهوم. پیله‌ای از جنس کلمات

یکسال پیش خریدمش ولی از لحظه‌ای که گرفتمش نسبت بهش حس خوبی نداشتم.
تا امروز صبح...