Status Updates From دیوان شهریار

در شگفتم من نمی‌پاشد ز هم دنیا چرا؟

پ.ن: فکر نمی کردم انقدر اوقات خوشی رو با شعرهای شهریار سپری کنم

مفتونِ خویشم کردی از حالی که آن شب داشتی
بارِ دگر آن حال کردی اگر پیدا بیا
.
.
.
کُنجی‌ست ما را فارغ از شور و شرِ دنیای دون
اینجا چو فارغ گشتی از شور و شرِ دنیا بیا

در وصل هم ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمیشوی که ببینی چه میکشم
دیشب سرم ببالش ناز وصال و باز
صبح است و سیل اشک بخون شسته بالشم
پروانه را شکایتی از جور شمع نیست
عمری است در هوای تو میسوزم و خوشم
...
لب برلبم لنه بنوازش دمی چون نی
تا بشنوی نوای غزلهای دلکشم
ساز صبا بناله شبس گفت شهریار
این کار تست من همه جور تو میکشم

چه شد که بار دگر یاد آشنا کردی

چه شد که شیوه بیگانگی رها کردی

به قهر رفتن و جور و جفا شعار تو بود

چه شد که بر سر مهر آمدی وفا کردی

منم که جورو جفا دیدم و وفا کردم

توئی که مهر و وفا دیدی و جفا کردی

بیا که با همه نامهربانیت ای ماه

خوش آمدی و گل آوردی و صفا کردی

بیا که چشم تو تا شرم و ناز دارد کس

نپرسد از تو که این ماجرا چرا کردی

منت به یک نگه آهوانه می بخشم

هر آنچه ای ختنی خط من خطا کردی

123

دشمنانش بی امان و دوستانش بی وفا
با کدامین سر کند مشکل دو تا دارد حسین ...

بیا و چشم روشن بین من باش /بشو شمعی و بر بالین من باش
من آن ملای بی شمسم به تبریز/تو همت کن حسام الدین من باش

از تو بگذشتم و بگذاشتمت با دگران /رفتم از کوی تو لیکن عقب سر نگران
ما گذشتیم و گذشت آن چه تو با ما کردی /تو بمان و دگران وای به حال دگران