Eva Broekmann > Recent Status Updates

De achterflap: deze brieven vertellen veel over vriendschap.
De vriendschap in kwestie: "Lief geil fluwelen jongensdier, Ik zou dolgraag mijn raket naar de eeuwigheid in jouw Geheime Opening tot ontbranding willen brengen. Je zult mijn zeer gehoorzame Slaaf zijn."

De man die hopeloos verliefd is op een standbeeld: "Her slight figure seems full of poetry and grace." Shut up zeg

Leest vooralsnog als een heel lang polarstepsverhaal van een vriend. Leest fijn weg, interessant om ideeën uit de tijdsgeest van 2003 weerspiegeld te zien in de beleefwereld van de auteur.

Tot nu toe vind ik het schilderachtig, pornografisch en ben ik GROOTS fan van de voorleesstem op storytel.

Na het Koch-debacle gooi ik het eens over een andere boeg. Gewoon lekker wegluisteren, tot nu toe positief verrast.

Pff ik ben het echt een beetje aan het uitzitten op dit moment.

Ik was niet voorbereid op de hoeveelheid n-woord

"Ik droomde over kleine, vervelende kinderen van negen die seks hadden in de speeltuin en whisky dronken uit de fles" p.32

Dit wordt denk ik een zware dobber.

Als lezer ben je heel erg aanwezig in het boek, doordat er bewust informatie wordt achtergehouden door de personages richting de lezer. Logisch, maar het maakt je ook heel bewust van het feit dat iemand het verhaal zo geconstrueerd heeft dat de lezer precies genoeg informatie krijgt om het spannend te houden. Beetje "wat er toen gebeurde is heel heftig... maar dat vertel ik lekker nog niet" vibes.

Veelbelovend en vermoeiend. Tot nu toe een beetje creepy als je het mij vraagt. Fijne quotes, o.a. p.14 "Naast haar zag hij er groezelig uit, alsof hij eindeloos dubbelgevouwen en weer gladgestreken was."

(mini spoiler)

Een moordernaar die meermaals zijn excuses, een warm blikje cola en een zak m&m's aanbiedt aan een claustrofobische man die de kofferbak niet in durft is echt humor. Gewoon leuk.

Tot nu toe niet meer dan een vertolking van de problematische seksuele fantasieën van Murakami. Mateloos irritant hoe elke vrouw haar trauma's pagina's lang dumpt bij Watanabe terwijl hij het allemaal passief ondergaat, waarna ze hem dolgraag aftrekken in een korenveld.

Ik moet Murakami echter wel meegeven dat er parels van zinnen in dit boek zitten.

Watanabe heeft echt humor. De meisjes die hij ontmoet zijn echter totaal onrealistische karikaturen van getroubleerde tieners. Als Midori ook even haar mond kon houden zou dat echt top zijn.

Er is tegenwoordig niet veel voor nodig om mij aan het huilen te krijgen, maar dat ik voor pagina 20 al een traantje heb gelaten zegt meer over Murakami dan over mij in dit geval.

Waarom is de prijslijst van opgezette dieren zo lang?

Mag ik een boek na 90 pagina's als gelezen beschouwen voor een 1-ster review op Goodreads? Dit is echt een worsteling waarbij ik van verbazing in verbazing val. En niet aan komen zetten met "het is maar satire." Wat een ongekend pretentieus en smakeloos verhaal.

Dankje Lieke. Moeilijk maar goed. Gelukkig heb ik inloggegevens voor therapieland.nl

For those considering reading this novel; it's not too late yet. Reconsider.

This hurts on a different level. Addictive.

Cried before reaching page 50, is this normal? help.

Im too old for this honestly. Also, up until now it has been so predictable. Curious what the coming 400 (!) pages will bring. However, lowkey hooked.

Ongeveer iedereens en zn moeders lievelingsboek dus zelfs deze langzame lezer waagt zich er aan. Na 60 pagina's nog niet echt hooked, maar wie weet keert het tij.

Findings so far: 1. no book needs more than 300 pages to get the point across, 2. Mackie did an attempt to make the main character look extremely intelligent and 'different' but it only turned out pretentious af. Lowkey enjoying the read, but investment in the story is low. I will at least push myself to read til page 150 before I officially decide to put down the book lol.