Mr.M > Recent Status Updates

روایت اول پدوفیلی بود. بد.

خب بلاخره مجالی شد تا این کتاب رو شروع کنم. می‌دونم که کدکنی ناامیدم نخواهد کرد. همیشه یه راهی و نکته و نظری برای ارائه داره که لذت و تعجب عجیبی بهت بده.

حس میکنم گوپنیک خیلی خیلی اروپاییه و تفکر غربی داره، شاید واسه همینه خیلی ارتباط نمی‌گیرم با این کتاب. مثلا فقط در یک جمله اشاره کرد که سنت غربی راه‌ رفتن با معادل شرقی نشستن کاملا متفاوت ان ولی هیچ مانوری روش نداد در حالی که به نظرم خیلی چیز جالبی میشد. تا الان به جز همون جستار فوتبال، جستار خیلی جالبی نداشته این کتاب.

جستار اول و جستار در ارتباط با فوتبال رو تا اینجا دوست داشتم.

چه وحشتیه خوندنش! اولین رمان از براهنیه که انقدر سخت و طاقت فرساعه خوندنش برام

این دیگه چه جنونیه؟

چه اتفاقی داره میوفته؟؟؟!

چه بیخوده! همش بدیهیات. هیچی جدید نگفته تا الان، خلاصه فصل اخر هر فصل رو بخونید هم کافیه (تا اینجا البته). ناامید شدم.

عجب عسلیه🙆🏻‍♀️

"Ağlıyorum ben de. DVD'yi kapıyorum. Sonra kaldırıp çekiyorum player'ı, fişi izin vermiyor. Çekip koparıyorum üçlü fişten ve çöpe atıyorum. Sikerim. Artık hiçbir şey seyretmeyeceğim.zaten hepsi çöp. Hepimiz çöpüz. Kemiklerimizi köpekler yiyecek. Kemoterapide saçlarımızı, kıllarımızı dökeceğiz. Buruş butuş eriyeceğiz. Doğarak yarağı yedik en başta."

"Ne yapacağım ben hayatta? Yalnızlık. Bir insan başka birine niye âşik olur, unuttum bile. Aklım almıyor aşki."
Hiçbir şey yapamıyorum bu günlerde. Ne okumak geliyor ne de kitabı bitirmek veya birşeyler yazmak.

Zeynep'i aşırı beğendim ama aklım hala yoga öğretmeni kızda

"Ceren’ in sırtı çok daha gerçek bana, bütün sanat tarihinden. Hatta insanlık tarihinden."

"En iyisi eve gidince 21. yüzyıl öncesini anlatan her kitabı atayım. Ferahlarım böylece. Gelecek tasavvuruna yoğunlaşayım ben. Herkes geçmişte yaşıyor, ben yaşamayayım. Artık bu kitapçılara da gelmeyeyim. Kendimi iyi hissetmek için salak gibi dolaşıyorum buralarda. Kimseyi ilgilendirmeyen şeyleri düşünüyorum. Kendi düşüncelerim beni bile ilgilendirmemeli. Düşünce işte. Düşün, at çöpe. Kimselere de söyleme"

Offff, içimi dökmüş Teoman ya! İyi geliyor şu aptalca hüzünlü zamanlarda bu kitap...

چند صفحه آخره و وحشتناک غمگینه...وحشتناککککککک!

خسته کننده داره میشه

حس میکنم برای اولین کتاب های روانشناسی، انتخاب خوبی نیست. ولی خب ادامه میدیم ببینیم چی میشه

پرده اول...شاهکار، طوفانی، بی نظیر. بهرام بیضایی همان قلم و زبانی بود که مدت ها دنبال تازگی و شگفتی اش می‌گشتم.

شفیعی عزیز!