Zeynep > Recent Status Updates

Bilimkurgu hikayeleri yazan bir arkadaşımın kitaplar arasında görmesiyle ödünç almak istemesi bir oldu...

Bitirmeden Ayrı Düştüğüm Kitaplar listesi yapacağım sanırım...

Hile yapıp 319. sayfadaki Ayın Getirdiği öyküsüyle başladım bu mükemmel baskıya.
Yaz gecesi, üstelik dolunay olan bir akşamda başlamak tam isabet oldu.
Lovecraft'ta olduğu kadar onu okumakta da her zaman büyülü bir şeyler var.

Kitapla ayrı kaldık, bir dahaki sefere bitirmek üzere...

Özgen Berkol Doğan Bilimkurgu Kütüphanesi hatırası. Kadıköy'ün şahane mekanı.

Bugün, öykü yazarlarıyla hoş bir söyleşi düzenlediler vesileyle haberim oldu.

Bakalım nasıl yerli bilimkurgu suları...

Gaerea konserine hazırlık kitabı oldu şu günlerde okuyor olmam. Sanıyorum kitabı ileride böyle hatırlayacağım. Derinleşmiş karanlığın yer ve boyut değiştirmesi, içine girilip araştırılabilir olması yönünden aralarında bağ kurdum. Zaman, durmaksızın akışta kabul edilse de edebiyatla müziği doğru anda yan yana getiren bir liman, sürüklenmeden de yaşanan...

Bulmanın epey zor olduğu, okumanın da çok kolay olmadığı söylenen kitap...

Ankara hatırası. Ankara kitabı Ankara'dan alınır... Nihayet.

Daha önce okumuş olduğum öyküler olmasına rağmen sırf çevirmenine güvendiğimden, bir de ondan okumak istediğimden edindiğim kitap; hiç de pişman etmedi. Gerçekten Hasan Fehmi Nemli'yi tebrik etmek gerek !

Bir Lenin kitabının bir diğer kitabına bağlanması kaçınılmaz görünüyor...

"(...) Almanca Verballhornung sözcüğünü anımsatıyor. Sözcük anlamıyla 'balhornlaştırma' diye çevrilebilir. Bir yayınevi sahibi olan J. Ballhorn 16. yy'da Leipzid'de yaşıyordu; bir alfabe yayımladı. Bu kitapta, adet olduğu üzere, öteki resimler yanında bir de horoz resmi vardı; ama horoz resmi mahmuzsuz çizilmişti ve yanına da birkaç yumurta kommuştu. Alfabenin kapağında şu açıklama vardı: (Ch. Lmt.*devamı yorumda*)

"(...) işçi aristokrasisinin liderleri, durmadan, kendilerini doğrudan ya da dolaylı yoldan besleyen burjuvazinin saflarına geçiyorlardı. Bu aşağılık adamları ihanetle damgaladığı için Marx, onların onur verici nefretini kazanmıştı."

"(...) bireysel terörizmi, suikastleri doğru bir eylem olarak tanımayı, kendi 'devrimci' ruhunun, ya da 'solculuğunun' özel bir belirtisi sayıyordu; ki bunu, biz marksistler, kesin olarak reddediyorduk. Elbette ki, biz, bireysel terörü amaca elverişli olup olmama bakımından reddediyorduk."

"Quarante milles hommes massacrés et l'armée de nos alliés détruite, et vous trouver là le mot pour rire. C'est bien pour un garçon de rien comme cet individu dont vous avez fait un ami, mais pas pour vous, pas pour vous "
(Kırk bin adam katledildi, müttefiklerimizin ordusu dağıtıldı ve siz bunda gülünecek bir şeyler buluyorsunuz. Bunu yapmak ancak o arkadaş edindiğiniz kafasız çocuğa yakışır size değil, size değil.)

"Vous savez, mon mari m'abandonne, il va se faire tuer. Dites moi, pourquoi cette vilaine guerre?"
(Tr. Biliyorsunuz kocam beni yalnız bırakıp ölmeye gidiyor. Söyleyin bu korkunç savaş niçin?)

Tolstoy, zamanın aristokratları nasıl konuşuyorsa öyle yazmış...

İngilizce-Fransızca (Anglais-Français) karışımı dil kullandığımızda buna Franglais adını uydurmuştuk. Rusça-Fransızca (Russe-Français) Frusse olmalı herhâlde :)

İntegral'in mühendisi D-503:
"'√-1'i istemiyorum! Kurtarın beni √-1'den!' Bu irrasyonel kök, içimde yabancı, tuhaf, korkunç bir şey gibi dal budak salmaya başlamıştı; beni yutuyordu, onu kavrayabilmek, zararsız kılmak imkânsızdı, çünkü o, ratio dışıydı."

Notlar: Ankara Dost Kitabevi hatırası olarak edindiğim Biz. Daha önce başka bir çeviriden okumuştum, maalesef hikaye dağılıp gitmişti. 2022 Ocak'ta Rusça aslından çevirisi yayımlanmış. Yeniden başlıyorum...

"Duydum ki ulu bir kişi kurtardı bir koyunu kurdun pençesinden.
Akşam olunca çaldı bıçağı koyunun boğazına
Koyunun ruhu dile geldi yakınarak:
Kurdun pençesinden kurtardın beni ama gördüm ki sonunda benim kurdum senmişsin!" -Sadi.

Manu (Manavad Harma Sastra) kanunlarında şöyle yazılmıştır: "Kanunlara uyan ve kana susamış şeytan gibi et tüketmeyen kişi bu dünyada olgunluğa erişip, hiç de hoş olmayan işkencelerden uzak kalacaktır."
İlk Buda yasası şöyle der: "Öldürmeyin, sevgi dolu olun. Canlıların evrim dairesini bozmayın."

Bu kitabı okumak için daha uygun bir gün olamaz.

Bu kitabı okumanın tam zamanı!

"(...) Her şey karın altında kayboluyordu, ölülerin bedenleri, silahlar, irinli bezler, tuğla kırıntıları, bükülmüş demir...
Kar değildi bu, zamanın ta kendisiydi, yumuşacık ve bembeyaz yatıyor, bir kentin kanlı savaş alanının üzerine yığılıyordu, şimdiki zaman geçmis zaman oluyordu ve ağır ağır yağan karın yumuşak parıltısında gelecek diye bir şey yoktu." s. 1017