IAN > Recent Status Updates

چطوری داستان به این خوبی در بخش دوم کتاب میتونه انقدر افت کنه؟ اصلا نمیتونم بخونمش.

کسی که به ملتش اعتقاد نداشته باشد، نمیتواند به خدا معتقد گردد!بدانید همه کسانی که از فهم و درک ملتشان دست کشیده و تمام رشته های با او را گسسته‌اند، پا به پا ی آن، ایمان به وطن را از دست داده و بی دین و خداناشناس یا لاابالی و بی قید شده‌اند.

کتابی که ۱۰ سال پیش خریدم و نخواندم. قطعا بهترین ترجمه موجود نیست اما فعلا احساس راحتی باهاش دارم.

جزئیات بسیار زیاد از توافقات و کارهای قبرستان دیوانه کنندس.
پ.ن:لوگوی قبلی گودریدز قشنگ تر بود

"گمون میکنم سایه‌ی کسی که مشعل رو به دست داره از بقیه تاریک تره"

شدت اندوهش از آن رو چند برابر شده بود که در واقع این نخستین بار بود که ادوارد برایش موجودیت پیدا میکرد‌.ناگهان فهمیده بود که تا چه اندازه پسرش را دوست داشته، این را امروز می‌فهمید،امروز که این حقیقت تلخ بر او آشکار شده بود که دیگر هرگز او را نخواهد دید.

شدت اندوهش از آن رو چند برابر شده بود که در واقع این نخستین بار بود که ادوارد برایش موجودیت پیدا میکرد‌.ناگهان فهمیده بود که تا چه اندازه پسرش را دوست داشته، این را امروز می‌فهمید،امروز که این حقیقت تلخ بر او آشکار شده بود که دیگر هرگز او را نخواهد دید.

میانه های کتاب، سیر سخنوری راوی افت کرده و داخل تاریکی بعد از جنگ حوصله سر بر پیش میره.
من از یک گور ۷ ماهه کتاب نخواندن بلند شدم و امیدوارم این ولع به خواندن کتاب ها به مرگ دوباره منجر نشه.

"آیا هرگز دورانی بوده که مردمش گرفتار ملال نشده باشند؟"

ایده قوی و تازه‌ای داره ولی سیر داستان بسیار به سرزمین اشباح شباهت داره(با جزئیات کمتر)
امیدوارم که این ایده خوب رو سرسری ازش نگذرند.

ایده‌ای خوب اما تا اینجا قابل‌ پیش‌ینی

هنوز فکر اینجای داستان را نکرده بودم.
هانری به شدت به بازی پیچیده و بنظر خوب اینکارو بلده.

ساعت دو صبح.
به اجبار زمین گزاشتمش.اگر میشد تا صبح تمامش میکردم.

ارتباط این دو کرکتر منو یاد "هردودرنهایت میمیرند" میندازه اما داخل فضایی واقعی و چرک.

"وقت هایی که اخبار و موزیک پخش نمیشد، ایستگاه رادیو صدای مترونوم پخش می‌کرد.صدای تیک تاک تیک بی پایان به ما میگفت که شهر هنوز سقوط نکرده و فاشیست ها هنوز بیرون دروازه اند."

آنچه دل مرا به لرزه در‌می‌آورد،آن نیروی بلعنده‌ای است که در کل طبیعت نهفته است،همان نیرویی که هیچ نمی‌سازد و نمی‌تواند نیروهای مشابه خودش را نابود کند.هیچ جز هیولایی نمی‌بینم که تا ابد می‌بلعد و تا ابد نشخوار میکند.

اما اکنون؟ خدای من ، منطق را قبول کنم یا وجودم را؟ منطق بخاطر من است یا من بخاطر منطق؟ آیا سوختن و ساختن دور از عقل و خرد نیست؟

ما دوستدار هم بودیم
میان خطوط دستی که سرنوشت ما بود
خطوط دستی که
بازگشت گله‌ها بود
خطوط دستی که قطع شده بود.

در تلاش برای فهمیدن قصد موراکامی، برای قرار دادن صحنه های سکس یکهویی و بلااستفاده در سراسر داستان

تا اینجا یک روز خنک پاییزی رو به زمستان

نسخه‌ای که من دارم ۸۰۰ صفحه ای هستش اونرو پیدا نکردم

هر چقدر که نصف اول کتاب افتضاح بود ( منهای قسمت هایی که دیدکاه های هنریش رو میگفت) نصف دوم کتاب خیلی سرعتی و هیجانی داره پیش میره.

درماندگی. دیگر ادامه زندگی ممکن نیست.موجهای درد همچون ابرهای سپیدی که پس از توفان و تندر دیوانه وار در آسمان پخش و پلا میشوند بیرحمانه خودشان را به دلم میکوبند. شور سهمگینی، که بایستی نامش دلهره باشد، دلم را آنچنان میچلاند که اشکم در بیاید نبضم را به پت پت میاندازد و راه نفسم را میبندد . گاه و بیگاه همه چیز جلوی چشمانم تیره و تار میشود. حس میکنم جانم از سر انگشتانم به بیرون تراوش میکند.

مانگا نه ادمی اوسامو دازای
آرت خوبی داره . کتاب بسیار دارک و غمگین بود،این مانگاکا کریپی بودنش رو هم بیشتر کرده(داستان تفاوت های زیادی با خود کتاب داره)

کتاب رو یک دوست معرفی کرد و اولین کتابم از اوسامو دازای هستش. همزاد پنداری زیادی باهاش میکنم که واقعا متعجبم کرده

جانها چو سیلابی روان تا ساحل دریای جان
از آشنایان منقطع با بحر گشته آشنا

گر مجرمی بخشیدمت وز جرم آمرزیدمت
فردوس خواهی دادمت خامش رها کن این دعا