Saeede Kermani > Recent Status Updates

This an old-school book to give you an insight into all aspects of the product manager role.

کتاب راجع به عوض کردن نحوه‌ی تعاملمون با دیگران و سعی کردن در درک متقابل بقیه هنگام بوجود اومدن سوتفاهم و ناسازگاری اهدافه.
یکی از مهم‌ترین نکته‌هایی که کتاب یاد می‌ده اینه که مسئولیت احساسات خودمون رو به عهده بگیریم و سعی کنیم که با بیان دقیق احساسمون و نترسیدن از آسیب‌پذیری فرایند حل مشکل رو تسهیل کنیم.

هر چه قدر بخش‌های جزیره و کخیس و لیلی برام نامانوسه بخش‌های ارتباط نیکلاس و السیون حس هم‌ذات پنداری به آدم می‌ده.

اینکه غیبت یکی از دلایل اصلی تکامل زبان انسان باشه خیلی عجیب و بامزه‌اس...

این‌که چه مقدار از این احساس خوشحالی انسان ممکنه به ژن‌هاش برگرده واقعن نکته‌ی مهمیه.
و خب اینکه مصرف دارویی مثل پروزک اگر برای متعادل سازی اون هورمون‌ها باشه و باعث بشه اون فیل یه مقدار اروم‌تر برخورد کنه خیلی اتفاق خوبیه و نباید گارد داشت بهش.
البته که مدیتیشن و روان‌درمانی هم خیلی روش‌های خوبی برای کنترل فیل هستن.

تشبیه کتاب از انسان و قدرت اختیارش به فیل و فیل‌سوار رو دوست دارم. با این شروع می کنه که قدرت اختیاری که انسان نسبت به خودش و ناخودآگاهش داره مثل قدرتیه که یه فیل‌سوار برای کنترل فیل داره.
نظریه‌ی جذابیه و کشش زیادی واسه خوندنش ایجاد کرده در من.

great book for people who want to start a startup. help you to make fewer mistakes in the progress of creating a product.

چه قدر دلم تنگ شده بود واسه این جنس داستانا که توی قصه غرق می‌شی.

اون فیلم باعث شد اون حسی که به همه‌چی دارم دوباره بیاد سراغم. هیچ معنایی وجود نداره. تلاش می کنی و تلاش می‌کنی تا خوشحال باشی و ناگهان یه اتفاقی می‌افته و همه‌چی دود می‌شه می‌ره هوا. دلیلش اینه که ما به زندگی پس از مرگ اعتقاد نداریم...

دو چیز راجع به الیسون فهمیدم، اول این‌که علی‌رغم بی‌تعارفیش نازواطوار هم خوب بلد بود، یک دردست‌گیرنده‌ی افسار مردان و دیپلمات جنسی، و جذابیتش هم در رک‌گویی‌اش بود و هم در بدن و صورت زیبایش، و دوم این‌که به تمام این خصوصیاتش آگاهی داشت.

آرزو داشتم می‌تونستم این‌جوری بنویسم، واقعن ممکنه آدم همه ی تصویر رو کامل توی ذهنش داشته باشه ولی تبدیلش به کلمه‌ها جوری که بقیه با بند‌بند وجودشون درکش کنن خیلی خیلی سخته...

خرید می‌کردم که خرید کرده باشم، نگاهه کردم و دست زدم، اجناسی را بررسی کردم که هیچ قصدی برای خریدشان نداشتم و بعد خریدمشان. داشتم ارزش و عزت نفس پیدا می‌کردم. خودم را لبریز کردم، در خودم جنبه‌های جدیدی یافتم، موجودی را پیدا کردم که وجودش را فراموش کرده بودم. نور احاطه‌ام کرده بود...
چه‌قدر خوب توصیف می‌کنه غرق شدنمون تو مصرف‌گرایی رو...

+چیزی به اسم حالا وجود داره؟ به محض این‌که به زبون میاریش، حالا اومد و رفت. چه‌طور می‌تونم بگم الان داره بارون میاد وقتی به اصطلاح حالای تو به محض این‌که به زبونش میارم تبدیل می‌شه به قبلن؟
ـآیا توی این مکان مشخص طی هر ثانیه تو دو دقیقه‌ی آینده که تصمیم به جواب دادن بگیری، بارون میاد؟
+اگه تو داری توی یه ماشین در حال حرکت راجع به مکان مشخص حرف می‌زنی من دیگه بحثی با تو ندارم.
.
.
.
لذت می‌برم از این‌جور غیرقطعی دیدن.

زیست‌شنلسان به ما گفتند که همه‌ی زندگی جنگ و جدال است و تنازع بقایی میان افراد. مورخان به ما گفتند که پیشرفت پنداری است که شکوه و افتخار آن به انحطاطی گریزناپذیر ختم می شود و روان‌شناسان به ما گفتند که اراده و خویشتن ابزاری ناتوان برامده از وراثت و محیط هستند.
انقلاب صنعتی خانه را نابود کرد وکشف داروهای ضدآبستنی خانواده، کهن‌سالان، اخلاق و شاید نسل‌ها را نابود می‌کند. عشق به تراکم جسمانی تجزیه و تحلیل می‌شود...

ولی پالات کسی بود که با تو موند و سال‌های رشد تورو دید. اون پشتیبان بود، شخصیت پدرانه داشت. چیزی که من ندارم. برای من کار الویت داره. همیشه الویت داشته.

به خدا متوجه شدم نباید برای همسر فرضیم مادری کنم، چرا این کتابای روانشناسی احساس می‌کنن ما انقدر کودنیم که باید ۲۰۰ تا مثال برای تفهیم یه موضوع بزنن؟؟

به نام خداوند جان و خرد
کزین برتر اندیشه بر نگذرد
همیشه دلم می‌خواست شاهنامه بخونم ولی خیلی زیاد به نظر میومد و ترسناک بود، تا اینکه وقتی داشتم پادکست‌ها رو نگاه می‌کردم دیدم که فیدیبو یه پادکست شاهنامه‌خوانی داره. اولین فایلشو گرفتم و بسیار لذت بردم و بهانه‌ی بسیار خوبی شد واسه اینکه شروع کنم به خوندن و گوش دادن شاهنامه و به شما هم توصیه می‌کنم گوش کردن این پادکست رو.

افسوس خوردن و شکایت از اوضاع جهان ثمری ندارد مگر این‌که در فکر راهی برای اصلاح آن باشید. اگر راهکاری ندارید بیهوده برای نوشتن کتابی در مورد این مشکلات زحمت نکشید به یک جزیره‌ی گرمسیری بروید و در آفتابش دراز بکشید.
یادمه چهارسال پیش که با ماهیت واقعی جهان مواجه شده بودم زیر بار کمال‌گرایی داشتم له می‌شدم، با یه دوست خوبی حرف زدم بهم گفت غر زدن فایده نداره اگه واقعن باهوشی باید سعی کنی شرایطو بهتر کنی و بهتر زندگی کنی

برای ساعت‌ها تک و تنها روی نیمکتی در پارک می‌نشستم، سیگار بدون فیلتری گوشه‌ی لبم می‌گذاشتم و با بی‌تفاوتی و بی‌علاقگی آدم‌های تکراری دور و برم را می‌دیدم: آدم‌های تنها، زوج های میان‌سال که مشغول گپ‌زدن با یکدیگر بودند و عشاق جوان و پرشوری که یکدیگر را سخت در آغوش گرفته بودند غافل از این‌که رابطه‌ی عشقی پرشورشان روزی روزگاری منتهی به بغض و نفرت می‌شود یا بدتر از آن به ملالت و یکنواختی.
حال این روزهای من...

لذت چیزی را که در اختیار داری با آرزو و میل چیزی که نداری ضایع نکن. به‌خاطر داشته باش چیزی که اکنون داری، چیزی بوده که زمانی آرزوی داشتنش را داشتی.