Justyna > Recent Status Updates

Sigh...

Dałam panu kolejną szansę, panie Murakami, i TAK ją pan wykorzystuje...?

"I tylko
ból mój
w górę rośnie -
stoję,
objęty ogniem,
na niegasnącym nigdy stosie
miłości niewiarygodnej."

Już jest śmiesznie, więc bawię się świetnie, problem w tym, że to nie jest komedia kryminalna, tylko pan tak na serio. Zobaczymy.

Nap❤️

Początek mi się podobał, ale robi się coraz dziwniej... Przed chwilą okazało się, że bycie hojnym polega na dopingowaniu i dzieleniu się swoimi opiniami (no bo komu się chce tracić czas, żeby np. coś komuś kupić), a teraz dowiaduję się, że ludzie dzielą się na dwie grupy: tych, którzy kupują za mało (i wiecznie im czegoś brakuje lub nie są na coś gotowi) oraz tych, którzy kupują za dużo (i wszystko to marnują).

Jak? JAK? Jak można napisać "wersja oryginalna tego podpisu będzie bardzo istotna w rozwikłaniu zagadki i opiera się na nieprzetłumaczalnej grze słów"? Dzięki, pani tłumacz...

"Jeśliś jest prawdą, przyjdź do mnie bez słów
i weź w twe ręce wszystko, co dać mogę,
lecz jeśliś snem jest pośród innych snów,
och! to samotną puść mnie w dalszą drogę."

Meh.
Droga przez mękę jak na razie...

"Pozwól mi jeszcze włosy trochę w dzikim winie zawikłać
moje bezradne ręce
pozwól w przeszłości zanurzyć jak w piosence
z małym refrenem "nie gniewaj się,
weź mnie na piersi swoje i nie wydaj światu".
Jeszcze przez chwilę bądźmy drzewem pochylonym,
wodą, słońcem, bezbolesnym początkiem tematu."

"Bo na prawdziwe życie trzeba mieć czas."

Coś czuję, że to będzie lepsze, niż się spodziewałam...

"Ktoś kogoś woła. Ktoś kogoś szuka. Głosem, który nie wydaje dźwięku. Słowami, które nie są słowami."

Tylko pięć stron dziennie i za jakieś trzy miesiące skończę. Tylko czy naprawdę chcę czytać o obdzieraniu ludzi ze skóry i sekstelefonach?

Pierwsze sensowne opowiadanie na stronie 243, ale warto było czekać!

"Zuch dziecina" powiedziane do faceta i już żałuję, że nie czytam w oryginale...

"Na samotność bowiem skazują człowieka nie wrogowie, lecz przyjaciele.

Soooo boring so far...

I have already started reading several books but the weather is perfect for some Fitzgerald.

"These things he said in words. But much in his heart remained unsaid. For he himself could not speak his deeper secret."

Oh, I think I already like you, Mr. Gibran.

Czyta się jak wypracowanie siódmoklasisty. Język, fabuła, postacie i dialogi są tak żenujące, że nie wiem, czy to jest komedia kryminalna, czy pan autor tak na serio. Chwilowo porzucam, bo już nawet wyłapywanie luk i głupot mi się znudziło. Zdecydowanie jedna z najgorszych książek jakie miałam nieszczęście kupić...

Over 100 pages and it's been total nonsense so far...

"Ciekawe, czy gdy ludzkie dusze próbują się do siebie zbliżyć, nieuniknienie stają się dla siebie wyłącznie rozmytymi plamami zaburzającymi sobie nawzajem pole widzenia."

"Ciekawe, czy gdy ludzkie dusze próbują się do siebie zbliżyć, nieuniknienie stają się dla siebie wyłącznie rozmytymi planami zaburzającymi sobie nawzajem pole widzenia.

Trzeba pieśnią bić aż do śmierci,
trzeba głuszyć w ciemnościach syk węży.
Jest gdzieś życie piękniejsze od wierszy.
I jest miłość. I ona zwycięży.

Terrible so far, but I'm giving it a chance.

Potem z głębi nocy w słabo rozpędzonym pociągu przyszła jakaś zła ochota, żeby się wszystko pomyliło i żeby pożyć jakby w swojej, ale przecież i nie swojej skórze, żeby pożyć swoim, ale przecież i nie swoim, bo pominiętym wariantem życia.

He looked at her and for a moment she lived in the bright blue worlds of his eyes, eagerly and confidently.

Later she remembered all the hours of the afternoon as happy - one of those uneventful times that seem at the moment only a link between past and future pleasure but turn out to have been the pleasure itself.

Rarely do you find a book where the characters are either totally unlikable or bland. The only thing that makes me keep reading is finding more things to hate the book for, so that I can use them in my review at the end. Unless I am not bored to death in the meantime, that is.

"Czy nigdy w taki piękny poranek nie przychodziła panu myśl, że byłoby rzeczą bardzo miłą i błogą utopić się?"