Eda Geveci > Recent Status Updates

Ah!Unutmak için ne kadar uzağa gidebilir bir insan?Kaç km giderse unutmaya başlarMesafeler mi daha çabuk unutturur,yoksa saatler mi?Kaç şehir eskitmek lazım unutmak için birini ya da kaç saati tüketirsek unutmuş oluruz aklımızda yerli yersiz patlayan anılardan bir çuval mermiyi?Kaç adım atmak lazım bir kabustan uyanmaya?Kaç uykuyu katletmek gerek unutmak için gözümüze batn dikensi bakışları

“Bir yıkılmıştık kaygısı var benim küçük gecemde.”

"...Sonra ne diyeceğini bilemez olmuştu. Sonra bunu söylemişti ona. Her şeyin eskiden nasılsa öyle olduğunu, onu hâlâ sevdiğini, hiçbir zaman sevmemezlik edemeyeceğini, ölünceye dek
seveceğini söylemişti..."

kitabın başlarında birini kaybetmeyi o kadar güzel anlatıyor ki ancak yarısından sonra sonlara doğru o duygu kayboluyor. sadece ilk kısımları için puan veriyorum. İnanılmaz güzel pasajlar vardı.
Bizim için yaşamsal önemde ne çok insan bizi yarı yolda bırakmıştır, kaçı bizi tüketmiş ve kaçıyla ilişkimiz hatırı sayılır, gözle görünür bir sebep olmaksızın seyrekleşmiştir.

insanın ismiyle aynı karakteri okuması da garip oluyors