P42 > Recent Status Updates

nie da się odłożyć, takiej książki w końcu potrzebowałem

Powrót po roku przerwy

jak to jest pięknie napisane..!

niestety dobrze pamiętałem, że tego się prawie nie da czytać

zapowiada się lepiej niż Agla, a przecież Agla była przecudowna

2/3 książki za mną, a mam wrażenie, że fabuła dopiero się zaczyna… czyta się szybko, aż za szybko.

druga księga za mną, jeśli pozostałe też będą od siebie tak bardzo różne to zapowiada się cudeńko

pierwsza z ksiąg za mną, a już jestem zauroczony

jeśli przez kolejne sto stron nic się nie zmieni, to odkładam

OJEZUSMARIA.

Nie wiem czy przeżyję trzecie rozczarowanie w tym roku

XDDDDDDDDDDDDD przepraszam ale właśnie tak wyobrażam sobie studia humanistyczne

jak to możliwe że ta część jest równie dobra co poprzednia :o

reread żeby przeczytać dwa pozostałe tomy, bo serial przypomniał mi o tej serii

"Kru­che zmierz­chy, prze­cho­dzą­ce od pur­pu­ry przez fuk­sję do głę­bo­kie­go fio­le­tu ponad wy­cię­ty­mi z krepy syl­wet­ka­mi drzew na południowo-​zachodnim skra­ju traw­ni­ka. Niebo de­li­kat­ne jak pół­prze­zro­czy­sta por­ce­la­na, nie­ska­la­ne żadną chmu­rą ani smugą kon­den­sa­cyj­ną. Brzask jak cisza przed kon­cer­tem sym­fo­nicz­nym, nowy dzień wsta­ją­cy w ło­sko­cie ko­tłów i ta­le­rzy.."

Póki co ZŁOTO.

"Oświecony czytelnik może pominąć ten rozdział", chyba może pominąć całą te książkę, ale wyjaśnię kiedy (jeśli) skończę.

ta książka jest póki co tak bardzo wholesome że nie mogę xd

Mnóstwo rewelacyjnych pomysłów i spostrzeżeń jednocześnie przeplatanych obrzydliwym samouwielbieniem oraz takimi uproszczeniami że aż boli

przepadłem bez reszty, mamy gwarantowane miejsce w topce tego roku

Kiedy tytuł serii zyskuje w końcu znaczenie w treści (ciaryyyyy) 💛

Długo nie wytrzymałem przed sięgnięciem po kolejny tom xd

Na pierwszych 80 stronach wyłapałem już chyba cztery easter eggi (mrugnięcia okiem do czytelnika), pomijając oczywiście wszystkie nawiązania i wyraźne inspiracje do świata/fabuły. Jest ciekawie i baaaardzo treściwie!

Ta książka bawi mnie chyba bardziej niż powinna, no znakomicie się to czyta XD

Halo, gdzie jakiś system magiczny? Nie czyta się źle, ale jak na Sandersona słabo

Świat wydaje się interesujący, ale dowiadujemy się o nim tyle co nic, więc liczę na więcej

Na obecnym etapie życia jedyne czego potrzebuję to być jak ten ogrodnik-telegrafista, którego spotkał Monte Christo. Książka nadal 11/10 jak coś.

Wciągnęło mnie doszczętnie i to chyba nie placebo

to ta książka, o której wiesz, że przeczytasz ją jeszcze nie raz

Uwielbiam to, jak Sanderson wymyślając kolejne "magiczne metale w książce fantasy" pobudza do zastanawiania się nad własnym życiem / stylem życia / codziennością / wyborami chociaż to chyba nie było w jego planach