G. Maris > Recent Status Updates

İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu.

İnsan, sadece var olarak diğer bir insanda dönüşü olmayan yaralar açabiliyordu.

Hacime-Japonca’da “başlangıç” anlamında

Can alıcı bir sayfa!

Her şeyden önce özgür insan, bağımlı insanın üstüdür. Öyküdeki adam ise gerçekten özgürdür, nereye isterse gidebilir, yalnızca yasaya girişi ve üstelik sadece tek bir kişi tarafından yasaklanmıştır.

Öyküde yasaya giriş konusunda biri başta, biri de sonda olmak üzere, kapı bekçisinin iki önemli açıklaması var. Birincisinde, ‘Şimdi izin veremeyeceği’, ötekisinde ise, ‘Bu kapı yalnızca senin için öngörülmüştü’ denir.

başkalarının düşüncelerini sınamadan benimseme

‘ama şimdi giremezsin.’ Yasaya açılan kapı her zamanki gibi açık durduğundan ve bekçi yana çekildiğinden, adam kapıdan içersini görebilmek için eğilir. Kapı bekçisi bunu fark edince güler ve şöyle der: ‘Sana bu kadar çekici geliyorsa eğer, yasağıma karşın içeri girmeyi dene. Ancak şunu bil ki, ben çok güçlüyüm. Ve ben sadece en alt derecedeki kapı bekçisiyim.
…

“Sakın kendini yanıltma,” dedi rahip, “yasanın girişindeki yazılarda bu yanılma konusunda şöyle denir: Yasanın önünde bir kapı bekçisi durur. Taşralı bir adam, bu bekçiye gelir ve ondan kendisini içeri bırakmasını rica eder. Ancak bekçi, onun yasanın içine girmesine şimdi izin veremeyeceğini söyler. Adam düşünür ve daha sonra girip giremeyeceğini sorar. ‘Olabilir’ der bekçi,

bu gülünç bir batıl inançtır ve olayların çoğunda da olgularca çürütülmüştür, ama insan öyle bir toplumda yaşadığında, böyle düşünceleri kendisinden uzak tutması güç oluyor.

Dava, yapay biçimde içine kapatıldığı çemberle hep döndürülmelidir.

sürüncemede bırakma, davanın sürekli olarak başlangıç evresinde tutulması demektir.

Böyle bir durumda dava artık her türlü yardımın yasaklandığı, konunun ulaşılması olanaksız adli mahkeme heyetlerince ele alındığı, davalının da avukat için erişilemez olduğu bir evreye girerdi.

kimi zaman davanın, artık avukatın izlemesine izin verilmeyen bir yöne saptığı olurdu. Dava, davalı ve her şey avukatın elinden alınırdı; ondan sonra memurlarla kurulmuş en iyi ilişkilerin bile yararı dokunmazdı, çünkü memurlar da bu konuda bir şey bilemezlerdi.

Çünkü dava genelde yalnızca halktan değil, ama davalıdan da gizliydi.