Sheyda > Recent Status Updates

104

من یه نسخه‌ی پ‌د‌اف رو پیدا کردم و دارم می‌خونم که ۱۶۱ صفحه است اما الآن که اومدم آپدیت کنم دیدم اصلا ۲۸۲ صفحه است!!!
دو صفحه رو مقایسه کردم اما تفاوتی نداشتند. شاید هم یه سری جاها حذف شده نمی‌دونم. شما می‌دونید چرا؟

همین اتفاق وقتی می‌افتد که ما به مرزهای نومیدی که ما را به خودکشی فرا می‌خواند رسیده‌ایم، ... و به نقطه‌ای رسیده‌ایم که شر و پلیدی را نمی‌توان از صحنه بیرون راند، در این موقع است که هر نشانی از خوبی، هر چند بی‌نهایت کوچک، قدرت می‌گیرد و ما به آن چنگ می‌زنیم، همان‌طور که به ریشه‌ی درختی می‌آویزیم تا ما را از افتادن به قعر یک ورطه نجات دهد.

Nach 130 Seiten ist es da endlich mal interessant und aufregend geworden.

ضابطیان انگار دچار ethnic stereotyping است. می‌گوید ژاپنی‌ها خنگ‌ترین توریست‌ها، گنددماغ‌ترین تروریست‌ها آمریکایی‌ها، خون‌گرم‌ترین اروپایی‌ها از اسپانیا و ایتالیا هستند و ... . اینجور اظهارنظرهای متعصبانه آن هم از طرف کسی که سفر زیاد کرده برایم عجیب و ناخوشایند است.

پ.ن.: معادل فارسی ethnic stereotyping را نمی‌دانم. اگر شما می‌دانید، ممنون می‌شم بهم بگید😁

کتاب هر چی بیشتر جلو میره، بهتر میشه و خیلی باهاش ارتباط گرفتم ^_^

نویسنده از ابتدای کتاب تا اینجا مدام بر شناختن رنج‌ها و بعد پذیرفتن آن‌ها تاکید کرده و این تکرار رو با کلمات و مثال‌های جایگزین ادامه داده.🙄

سبکش برام کاملا جدید و جالبه! ببینیم چه طور پیش میره و در آخر چی میشه🌚

چه قدر این کتاب شیرین و پر از حس خوبه! هر چه بیشتر جلو میرم لبخندم گشادتر میشه ^_^

This is really sick! Plus the protagonist must be misogynist or sexist at least.

کتابی که من دارم میخونم ۱۱۶ صفحست. یعنی سانسور شده؟!🙄😬

Let's goooo

همسایه‌ای دارم که بعد از هر شب نوشیدن بیرون از خانه پس می‌افتد. شاید مرگ هم نوشیدنی سنگینی است که کمک می‌کند شب کسالت‌آوری را، که همان زندگی‌مان باشد، از یاد ببریم.

چرا حمید سمندریان آنقدر بد ترجمه کرده؟! جملات تا حدودی نامفهوم، کاربرد کلمات اشتباه در کانتکست اشتباهی و ...
ترجمه دیگه‌ای هم پیدا نکردم متاسفانه :/

برنارد شاو معتقد بود متمایز دانستن شخصیت‌های تاریخی از خود ما کار بسیار اشتباهی است، علیرغم بهم‌ریختگی تاریخی ضمنی، ژاندارک و یا قیصر را وادار به سخن گفتن به زبان انگلیسی معاصر می‌نماید و بدینسان پوسته‌ی اسطوره‌ای این کاراکتر‌های تاریخی را در هم می‌شکند.

+ Ciri is getting more and more like her. She even smells like her. Do you use magical scents, Ciri?
- No! I use soap! Something you rarely use!

+ ... We have to do all the work for her! Both in the kitchen and in the garden! Look at her little hands, Iola! Like a princess!
- That's the way it is! Some have brains, so they get a book! Others are feather-brained, so they get a broom!


Ciri :))))))))

She's like a leather belt thin, but it can't be torn apart in your hands. And if you were to hang yourself on it, it would bear your weight, too.

What a comparison! :))))

You ask me: what is happiness? I answer ... To suddenly find a living man among the dead ...

I like Ciri here more than in the series adaptation. She acts her age, is innocent and childish in a very lovely way. I like the sismance between her and Triss, so supporting and wholesome.
تازه متوجه شدم که قبل از شروع کتاب اول بهتره دو تا introduction ها - the last wish و sword of destiny - رو بخونم تا با اسامی، شخصیت‌ها و مکان‌ها بیشتر آشنا شم و ارتباط بگیرم.😐 یعنی دراپ کنم و برم سراغ اونا؟