(A) Ghazal (of Hafiz)’s Reviews > سلول‌های بهاری > Status Update

خب نیازی نبود تموم شدن این فصل رو بیام اطلاع بدم فقط اومدم بگم که با خوندن این فصل بیشتر از قبل عاشق آقای خاتمی (رئیس جمهور سابق ایران) شدم و خیلی خوشحال شدم که طرفدارشم. سیاست تکنوکرات واقعی اینه دقیقا. کاش رئیس جمهور‌های آینده فقط بتونن کمی شبیهش باشن، تا شاید اون دوران طلایی ایران برگرده دوباره. رشد اقتصادی بالا، ارتباط خوب با کشور های دیگه...
این رو نوشتم که فقط بگم آقای خاتمی واقعا Slay.
XDDD

یه فصل دیگه هم تموم شد! این فصل خیلی علمی بود و آقای بهاروند داشت از سلول‌های بنیادی و داستان کشفشون و چگونگیِ تمایزشون صحبت می‌کرد که با اینکه پاورقی صفحه‌ی اول فصل نوشته بود که ممکنه حوصله سر بر باشه ولی اینقدر بیانشون شیرین و قشنگ بود که خیلی دوست داشتم! (بماند که دقیقاً درس زیست ما بود و درسش رو همین امروز خونده بودم و مرور شد برام بعضی‌ چیز‌هاㅠㅠ)

من هنوز هم عاشق این کتاب هستم. آقای بهاروند جوری از درس خوندن و علاقه‌ش به درس خوندن صحبت می‌کنه که انگار داره عسل می‌خوره! کاش روی من هم تأثیر بذاره و درس بخونم!

«بعضی معتقد به آینده‌پژوهی هستند اما من معتقد به آینده‌نگاری هستم. یعنی به نظر من آینده نگاشته و ساخته می‌شود.»
خداوندا، به شدت دارم از این کتاب لذت می‌برم. حتی چند تا برگه کنار گذاشتم و چیزهای مربوط به زیست رو که دارم ازش یاد می‌گیرم روی اون ها می‌نویسم! به شدت شخصیت دوست داشتنی‌و بیان شیرینی داره آقای بهاروند.
از طرفی واقعاً الهام‌بخشه، بهترین الگو برای داشتن یه زندگی دانشجویی خوب!
تا اینجا که عاشقشم.