Sara Kasraee’s Reviews > خاطرات یک آدم‌کش > Status Update

شهر محل زندگی آدم مال گذشته است، اما برنامه برگشت به خانه به آینده تعلق دارد.

شرم و احساس گناه: شرم برای وقتی است که آدم از خودش خجالت بکشد. گناه احساسی بیرون از وجود آدم و مربوط به دیگران است.

اگر شما خاطرات گذشته‌تان را از دست بدهید، یادتان می‌رود کی هستید و اگر خاطرات آینده‌تان را از دست بدهید، شما می‌مانید و زندگی بی‌پایان در زمان حال.

خاطرات آینده یعنی به یاد آوردن کاری که باید در آینده انجام دهید. این‌ها خاطراتی بودند که مبتلایان به زوال عقل اول از همه از دست می‌دادند.
مثلا قرص‌هات رو نیم‌ساعت بعد از غذا بخور

واسه لذت بردن از گفت‌وگو با دیگری حضور دهن کامل چندان هم ضرورتی ندارد.

شاید مرگ هم نوشیدنی سنگینی است که کمک می‌کند شب کسالت‌آوری را، که همان زندگی‌مان باشد، از یاد ببریم.

احساس گناه اساسا احساس بی‌دوامی است. ترس، خشم و حسادت به مراتب قوی‌ترند. ترس یا خشم، که خِرتان را بچسبد، خواب را از چشم‌های‌تان می‌رباید.

برخوردهای تصادفی اغلب سرآغاز بدبختی است.