Mansoor’s Reviews > رموز اشراقی شاهنامه: شرح ابیات و حل رموز داستان سیاوخش > Status Update

ولی خ در سیاوخش و آتخش و زردخشت فاقد وجه اشتقاق است و سیاوش و آتش و زردشت در فارسی حاصل دگرگونی آن واژه‌های پهلوی نیست. دکتر خالقی می‌گوید نام سیاوش در اوستا سیاوَرشَن است به معنی مرد سیاه. پژوهنده‌ی ارجمند گویا به همان نظریه‌ی حاجی‌فیروز مهرداد بهار می‌اندیشیده، وگرنه کدام اوستاشناس سیاورشن را این‌گونه معنی کرده است؟ سیاورشن به معنی صاحب اسپ نر سیاه است

سیاوش پناه و روان من است
سر تاج او آسمان من است

مصراع اول در نسخه‌ی فلورانس بدون شک دچار تصحیف شده است، چرا که در قوافی شاهنامه روان و آسمان هرگز با یکدیگر قافیه نمی‌افتند. از آن‌جا که معمولا پناه از گزندی یا تهدیدی یا غمی است، به نظر می‌رسد که صورت درست این مصراع چنین باشد
سیاوش پناه از غمان من است
رستم که اندوه مرگ سهراب را با پروردن سیاوش برطرف ساخته است، اکنون به کاووس این حقیقت را بازمی‌گوید