ع. ر. افّلا’s Reviews > شانزدهم هپ‌ورث، سال 1924 > Status Update

چهره‌ای دارم با دماغ پهن و چانه‌ای بسیار ضعیف، که فقط یک مادر می‌تواند دوستش داشته باشد.

تردید ندارم گریه‌ام تا لحظه‌ای دیگر بند می‌آید، اما تا آن لحظه تصور اینکه من در هفتادوپنج تا هشتاد درصد عمرم چه جوان کسل‌کننده‌ای بوده‌ام، بسیار غم‌انگیز و جان‌کاه است.

دردی که به تعویق می‌افتد در زمرهٔ نفرت‌انگیزترین دردها ست.

آدم‌های شجاع به‌مراتب به مراقبتی بیش از آدم‌های عادی نیاز دارند.

درون سیمو انگار نه امحاء و احشا هست، نه روح، نه جیش، فقط و فقط و فقط احساساته. همین هم باعث شده تجربهٔ خوندن کتاب مثل رانندگی در ترافیک روان، مدام با توقف‌های ناشی از لبخند و حیرت و تأثر همراه باشه.