Negarin’s Reviews > کلیدر، جلد پنجم و ششم > Status Update

آی خلقت! آی زندگانی! تو را نفهمیدم. تو را نچشیدم مگر به طعم مرگ. نبوییدم مگر با بوی مرگ و امید گندم.

به خانه برمی‌گردیم.

چقدر فکر کرده‌ام به این‌همه ستاره، به این‌همه آسمان. چقدر فکر کرده‌ام! چه ذره خرد و کوچکی هستم، من! چه می‌گویم ... و چه می‌خواهم؟
از این دنیا می‌ترسم قدیر! از این زیبایی هولناک، از این زیبایی بی‌کران، از این همه ورطه‌ها.