Mahsa’s Reviews > سووشون > Status Update

امروز با شروع روزم کاری کردی که هنوز نمی‌‌تونم برگردم بهت. نمی‌خوام برم اون صفحه و ادامه‌ رو بخونم. ۲۴۰ صفحه رو آروم گذروندی که اینجا به این برسی؟

"می‌دانی ما دکترها باید به مرگ عادت کنیم. باید از علامت‌هایش نترسیم. اما من ترسیدم‌. انگار یک طوفانی آمد، همه سیم‌های اعصاب و مغزم را پاره کرد و روی هم انداخت و قاطی کرد‌. دیدم سر دلم یک چیزی شکست و ریخت. این‌ها خیال می‌کنند من دیوانه شدم.
اما من دیوانه نیستم، فقط دلم خیلی خیلی تنگ است."

"کاش دنیا دست زن‌ها بود،‌ زن‌ها که زاییده‌اند یعنی خلق کرده‌اند و قدر مخلوق خودشان را می‌دانند. قدر تحمل و حوصله و یکنواختی و برای خود هیچ کاری نتوانستن را. شاید مردها چون هیچ‌وقت عملا خالق نبوده‌اند، آن‌قدر خود را به آب و آتش می‌زنند تا چیزی بیافرینند. اگر دنیا دست زن‌ها بود، جنگ کجا بود؟"

آدمیزاد چیست؟ یک امید کوچک،
یک واقعه‌ی خوش چه زود می‌تواند از نو دست و دلش را به زندگی بخواند.

انگار که پاییز با کتاب‌های ایرانی پاییزتره.