Sara’s Reviews > حیوانی که می‌خندد > Status Update

طنزنویسی بالاترین درجه نقد ادبی است. طنزنویس به شرط آنکه حوادث و چهره ها را دگرگون نکند از فانتزی رئالیستی و از اصول دیگر هنر بدیعی استفاده میکند و این حوادث و چهره ها را برجسته تر و نمایان تر از آنچه هست جلوه میدهد و در بند آنکه تابلو راست و درست باشد نیست برهم زدن رابطه و انتظام و تناسب موجود و تغییر و تحریف ظاهر درست نمای حوادث و اشخاص وسیله ایست برای آفریدن تیپها و بسط دامنه شمول و تعمیم این صفات به کلیه افراد…

در عموم این افسانه ها که با شخصیت بخشی به حیوانات آنها را به شکل موجوداتی با خصایص کاملا انسانی معرفی می کند زبان تمثیلی غیر جد و به عبارتی زبان طنز غیرمستقیمی به کار رفته است تا حیوانات را به منزله کاریکاتوری از انسان با همه خصایص بد و خوب انسانی به نمایش در آورد و به این وسیله به نقد و نکوهش غیر مستقیم رذایل اخلاقی و تناقضات موجود در جوامع بپردازد. به عبارتی طنز با خاصیت تیغ جراحی زخمهای عفونی روح بشر را میشکافد و…