Leila’s Reviews > دیوان نمایش، جلد دوم > Status Update

نمایشنامه‌هایی که دهه 40 نوشته شدن خیلی به واقعیت فعلی نزدیکن
:))))))))))

دو نمایشنامه اول رو خوندم
نمایشنامه اول:ضیافت
خسته شدن و کم آوردن عادیه ولی شبان نمیخواست قبول کنه چون رها کردن و فرار کردن خوب نیست
هرچند از رفتار اون ارباب هم خوشم نیومد ولی باز هم تحقیر کرد، تشویق کرد ولی حس خوبی نداد بهم به طور کل
نمایشنامه دوم:میراث
وای دلم میخواست کله پسرا رو بکنمممم ولی در عین حال خنده‌دار بود رفتارشون:)
در کل اولین تجربه‌های خوبی بود از بهرام بیضایی