Mohammad Hanifeh’s Reviews > میعاد در سپیده‌دم > Status Update

می‌کوشیدم چیزی را زندگی کنم که تنها می‌توان آن را سرود. دربه‌در دنبالِ چیزی بوده‌ام که هنر عطشِ آن را به من می‌داد، اما زندگی نمی‌توانست فرو بنشاندنش. دیگر فریب الهام شاعرانه‌ام را نمی‌‎خورم و اگر هنوز هم خوابِ تبدیلِ جهان را به بوستانی خوش و خرم می‌بینم، اکنون می‌دانم که چندان به‌خاطر عشقِ به هم‌نوع نیست، بلکه به سببِ عشقِ به بوستان است.

بزرگ‌ترین کوششم در زندگی پیوسته کوشش در راهِ دست شستن از همه‌چیز و نیل به نومیدی و بدین طریق سرانجام رسیدن به آرامش بوده است. اما این کار فایده‌ای نداشته است. پیوسته چیزی در درونم هست که به روی زندگی لبخند می‌زند.

حسِ طنز تأییدی است بر حیثیت و شرافت؛ بیانیه‌ای است دربارۀ برتری بشر بر آن‌چه بر سرش می‌آید.