Zahra Saedi’s Reviews > لذت‌های کوچک: هر چه زندگی را ارزشمند می‌کند > Status Update

در قبال لذات کوچک همه‌چیز برعکس‌است. احتمال اینکخ ارتباط خود را با آن‌ها از دست بدهیم بسیار است. آن‌ها به سادگی در هیاهوی زندگی‌ گم می‌شوند. لازم است که برای حضور آن‌ها در زندگی خود، فعالانه تلاش کنیم.

جذبهٔ این لذت‌ها بسیار کمتر از رابطهٔ جنسی یا بازی‌های ویدئویی یا نوشیدن یا بلعیدن یک تکه شکلات است؛ لذتی که به یادآوری‌شان نیاز ندارین و اغلب مجبوریم برای محدود کردن تاثیرشان در زندگی سخت تلاش کنیم.

لذت‌های کوچک به مراسم و آیین احتیاج دارند. جنبهٔ کنایه‌آمیز خوشی‌های کوچک این است که معمولا آن‌قدرها شور و هیجان ندارند که خودشان را به ما دیکته کنند، در واقع هیچ‌وقت معتاد یا گرفتارشان نمی‌شویم؛

آیین کوچک فوت کردن شمع روی کیک تولد و آرزو‌ کردن پیش از بریدن کیک، نشانه‌هایی درهم‌وبرهم از مفهومی زیبا: تولد پایان یک‌ سال از عمر و آغاز سالی دیگر است؛ درست آن است که هم بر امید و هم بر گذرا بودن زندگی تمرکز کنیم.

ما گل مینا را به دلیلی تاسف‌برانگیز خوار می‌شمریم: چون فراوان است. قربانی این تصور ناخوشایند که برای خاص بودن باید کمیاب بود.

ما موجوداتی بسیار عجیب‌وغریب هستیم؛ رازآلود برای خود و دیگران؛ نیمی از اوقات، خودمان هم واقعا دلیل کارهایی را که انجام می‌دهیم نمی‌دانیم.

ولی اکنون موضع مخالف طرف مقابل دانش و بینش شادمانهٔ ما را پیش چشم کشیده.

شنیدن حماقت دیگران انرژی فکری پرشوری به وجود می‌آورد. اغلب اوقات از فکر خود مطمئن نیستیم. ما در طیف وسیعی از موضوعات مختلف، به نادانی خود آگاهیم. هر روز با مسائلی دست‌وپنجه نرم می‌کنیم که درک کاملی از آن‌ها نداریم.

دخترکی با نیشخندی شیطنت‌آمیز و مردی جوان و خجالتی شما را بزرگ کرده‌اند، نه بزرگسالانی عاقل و بالغ که بی‌هیچ دلیلی در بعضی مسائل حیاتی به خطا رفته‌اند.

عکس‌ها چیزی بهمان می‌فهماند که در کودکی امکان درکش را نداشتیم: ما تمام زندگی والدینمان نبودیم. کل عمرشان منتظر ما نبودند و آمادهٔ خدمت به ما نمی‌شدند. در این تصاویر روحشان هم خبر ندارد که در آینده چه اتفاقی رخ خواهد داد.