Ezgi’s Reviews > Bir Dinozorun Anıları > Status Update

Prof. Cazamian ile doktora çalışmalarına başladım. ... Doktora dersleri "agrégation" öğrencileriyle, yani üniversite ve liselerde profesör olmak üzere yetiştirilenlerle devam ediyordum.

...Fransa'da İngiliz edebiyatını incelememi saçma bulanlara "bir doktora için gerekli olan kitaplık ve iyi bir profesördür. Paris'te kitaplık da var, Profesör Cazamian da var." dedim.

Aynı yıl Eylülün ilk günü İkinci Dünya Savaşı başladı. Bense tam bir ay sonra Fransız hükümetinin verdiği bir doktora bursuyla Paris'e gittim. Tam bir çılgınlıktı bu. Ama her nedense çılgınlıklara yatkındım öteden beri. İngiliz edebiyatıyla ilgili bir doktora yapmak üzere Fransa'ya gitmem de saçma geldi bazı dostlarıma.

Fransız okuluna dokuz yaşındayken ve ancak beş altı ay gitmiştim. Bu çok güç dili salt kitap okuyarak öğrenmemi, hayatta tek marifetim sayarım.

Kendim doğru seçimi yapmıştım ve mesleğim ömrüm boyunca mutlu etti beni. ... Böyle bir mutluluğun yeryüzünde kaç kişiye nasip olduğunu bilemem.

Daha sonraları öğretim üyesi olunca, ilk derste yeni öğrencilere elli dakika boyunca sadece meslek seçmek konusundan söz ederdim. ..."Üniversite sınavına yeniden girin. Bir yıl kaybedin, iki yıl kaybedin ziyanı yok. Yeter ki sevdiğiniz ve yetenekli olduğunuz mesleği seçin derdim."

.... Lisede, seveyim sevmeyeyim her derse çalışmak, geçer not almak zorundaydım. Ama beni gerçekten ilgilendiren bir konuyu seçersem üniversite öğretimim bir haz kaynağı olacağını düşünüyordum. Nitekim öyle oldu da. Üstelik, ancak anladığım ve sevdiğim bir alanda başarılı olabileceğimi de biliyordum.

Aile dostlarımızın çoğu bu kararımı hiç beğenmediler. "Adı bile acayip olan o bölümü bitirince ne olacaksın? Bir lisede dil öğretmeni olacaksın ola ola. Bari Hukuk Fakültesine git. Devlet memurluğu yaparsın en azından" dediler. ... Bense bir okulda dil öğretmeni olmaya razıydım. Çünkü sevdiğim bir konuyu okumaya karar vermiştim.