reader’s Reviews > گچ پژ > Status Update

حالیه را نمیدانم.لکن ما که مدرسه می رفتیم،در دبستانِ "شکوه همایونی"ناظمی داشتیم که هر نوبه ،خبط و خطایی سر می زد از احدی ،طپانچه ای حواله ی بناگوشش میکرد و می فرستاد پی مادرش،با او بیاید مدرسه...
ناظم خوش انصاف روزگار!مادر ما نای و پای آمدن و ایستادن ندارد.ما خطاکاران را به پدرمان-علی-ببخش.
اینطوری تموم شد...
خنده کم نداشت که بمونه برای بعد عزای عمومی...