bengü’s Reviews > Mahpus > Status Update

Albertine güzel koleksiyonlar oluşturmaya başlamıştı bile; bunları çok zevkli bir biçimde bir vitrine yerleştiriyor, ben de baktıkça hem duygulanıyor, hem de korkuyordum, çünkü bu düzenlemelerde sergilediği ince zevk, sabırdan, yaratıcılıktan, özlemden ve unutma ihtiyacından oluşan, esirlere has sanattı.

Şüphe, içimizde hafiflemiş bir sızı olarak, sadece bir acı tehdidi olarak barınır; arzuyla aynı niteliktedir, onun ters yüzüdür, tıpkı arzu gibi, düşüncelerimizin merkezinde yer alır ve nasıl ki arzu, sevdiğimiz kadınla ilişkili olabilecek her durumda, zihnimize kaynağı anlaşılamayan hazlar yayarsa, bu şüphe de, düşüncelerimizin en ücra köşelerine, ince bir hüzün sızdırır.

Kendi arzularımız masum, karşı tarafın arzuları ise korkunçtur.

Bununla birlikte, sevgili Charles Swann, benim henüz pek genç olduğum', sizinse acı sona yaklaştığınız sırada pek az tanıyabildiğim Swann: Muhtemelen geri zekâlı bir çocuk gibi gördüğünüz kişi, sizi bir romanının kahramanı yaptığı içindir ki tekrar sizden söz edilmeye başlanıyor ve belki bu sayede yaşamaya devam edeceksiniz.

Albertine'in, taslak çıkaran bir ressamın bakışlarına benzer, faal bakışlar tarafından taranan çehresini, bu temasa, muhtemelen benim varlığım yüzünden, adeta farkında değilmişçesine, belki gizlice şehvetli bir edilgenlikle maruz kalan çehresini gördüğümde hissettiğim ıstırabı hatırlıyordum.

biraz derinliği olan her tensel cazibenin ardında, sabit bir tehlike vardır.

Aşka sadece yalanın yol açtığı ve aşkın, bize acı çektiren kişi tarafından ıstırabımızın dindirilmesine duyduğumuz ihtiyaçtan ibaret olduğu bir dünyada, yaşamayı isteme cesaretini nasıl bulabiliriz...

Hep şaka yollu söz ettiğimiz şeyler, genellikle aksine, canımızı sıkan şeylerdir, ama sıkıntımızı belli etmek istemeyiz ve belki de ayrıca, bu konuda şaka yaptığımızı duyan kişi doğru olmadığını düşünür diye gizli bir umut da taşırız.