Zohreh Hanifeh’s Reviews > چای نعنا: سفرنامه و عکس‌های مراکش > Status Update

راهِ نرفته شکست ندارد امّا پیروزی هم ندارد!

در سفر این بهترین اتفاق است. اینکه کتاب‌های راهنما و بروشورها و توصیه‌های سایت‌ها را کنار بگذاری و خودت را بسپری به یک محلی که کوچه‌پس‌کوچه‌ها را می‌شناسد.

بخش طنجه را هم تمام کردم و میلم برای دیدن کشور مراکش بیشتر شد. دلم می‌خواهد می‌توانستم خودم در آن خیابان‌ها و میدان‌ها قدم بزنم. این که ضابطیان از افراد محلی برای گشت و گذار کمک گرفته خیلی برایم دلپذیر است. چون از هر سفری، لذت‌بخش‌ترین قسمتش برای من، دیدن جاهای دنج و غیرتوریستی‌ای است که بدون پیاده‌روی و چرخیدن نمی‌توانی پیدایشان کنی.

بخش اول را تمام کردم و در حالی که بیشتر از قبل شیفتهٔ این کشور افریقایی شده‌ام، به آهنگ As Time Goes By گوش می‌سپارم که سام در Casablanca وسط کافه ریک، از پشت پیانو می‌خواند و حالا می‌دانم مردم کازابلانکا این شهر را آن‌طور که ما می‌شناسیم نمی‌بینند.