Zohreh Hanifeh’s Reviews > سه‌گانه‌ی خاورمیانه: جنگ عشق تنهایی > Status Update

آن‌قدر از تو می‌نویسم
تا فارسی تمام شود

ما با کدام امید
به ساعت‌های‌مان نگاه می‌کنیم
وقتی زمان برای مرگ کار می‌کند

کسی نمی‌تواند
با من قرار بُگذارد
چرا که من زمان‌های مختلفی هستم
و هم‌زمان که پنج‌سالگیم
دست پدر را گرفته است
دست دیگرم دارد
جنازه‌اش را می‌شویَد

یعنی
دلم ریخته
و خانه‌ای که ریخته را
نمی‌شود از زمین برداشت

پس
گذشته‌ام را
گذاشتم بیاید با من
چرا که هیچ جا برای ماندن نداشت...