Parham’s Reviews > The Insulted and Humiliated > Status Update

میخواهم رازی از طبیعت را برایت فاش کنم، که ظاهرا دست کم تا حالا ازش بی خبر بوده‌ای. مطمئنم در این لحظه گناهکارم میدانی، شاید یک پست رذل، هیولای فساد و ناپاکی. اما من میگویم: اگر فقط می‌شد هر کدام از ما کل افکار پنهانی اش را شرح دهد، بی تردید و دودلی در فاش کردن آنچه از گفتنش به بهترین دوستانش هم میترسد، آنچه حتی گاهی از اعتراف به آن پیش خودش هم می‌ترسد،آن وقت دنیا را چنان گندی برمیداشت که همه از بویش خفه می‌شدیم...

خب بذار این مکالمه کوتاه ظاهرا سطحی رو هم بنویسم اینجا بمونه:
- تنهایی دلت نمی‌گیرد؟!
- هم می‌گیرد و هم نمی‌گیرد. وقتی مدت زیادی نیستی، دلم می‌گیرد.

من با لجاجت غریب قلبی آشنا می‌شدم که مدتی پرهیزگارانه احساساتش را چونان رازی در خودش نگه می‌دارد، و هرچه این خودداری شدیدتر و لجوجانه‌تر می‌شود، نیاز مبرم به بیان و ادای آن هم قوی‌تر می‌شود، تا اینکه طغیانی گریز ناپذیر از راه می‌رسد، هنگامی که قلب، در تمنای عشق و قدرشناسی و شور و اشک، به یکباره کل وجودش را از یاد می‌برد و دست از خود می‌شوید.