Reza’s Reviews > روزها در راه > Status Update

خوندن روزها در راه این روزها که قدم تو راه روزمرگی گذاشتم علاوه بر لذت ذاتی خوندن که به همراه داره، درد آور هم هست.
این فکر منو رها نمیکنه که اگه بخوام یه دخترچه خاطرات شخصی داشته باشم به جز تکرار بی حاصل و روزمرگی تراژیک روزهای جوانیم، در اسارت پادگان و سیستم نظامی احمقانه و بی رحم، چه نکته جالبی داره که به خواننده احتمالیم عرضه کنم؟
روزمزگی ای که نه در مونپارناس بلکه در لجن ترین اقلیم و دوران تاریخ معاصر میگذره.