Reza’s Reviews > دل دلدادگی > Status Update

نویسنده معاصر فارسی، بدینگونه عمل می کند که از تکنیکی بدیع در داستان نویسی فارسی استفاده می کند، سپس از این تکنیک بدیع خود تا جایی در همه متون خود (اقسام ژانر روایی، متون غیر روایی تاریخی، جستارهای فرهنگی، دستور آشپزی و...) استفاده می کند که خواننده به این نتیجه می رسد که نویسنده از فرم اولین داستان موفق خود تا حدی بهره برداری کرده که فی الواقع بو گرفته. م. کاتب و ا. خسروی و ش. م. از نماینده های این تفکر می باشند.