Agir(آگِر)’s Reviews > تحقیقاتی در تاریخ ایران عصر صفوی > Status Update

یکی از زندانیان که کُرد شورشی بود به حضور شاه عباس آورده شد و به مرگ محکوم شد. زندانی با شنیدن کلمه‌ی مرگ، ناگهان خنجری برکشید و به شاه یورش برد. شاه و زندانی در کشمکش، به هم پیچیده بودند و تشخیص اینکه کدام شاه بود، دشوار بود. کسانی که نزدیک شاه بودند شمشیرها را برکشیدند اما نمی‌توانستند فرود آورند. عاقبت شاه خنجر را از چنگ او به در آورد و غلامانِ شاه آن مرد را محاصره کرده و بیرون بردند و به قتل رساندند

در سال 1652 آنتونی جنکین‌سون تاجر انگلیسی از راه خطرناک شمالی به آرخانگل و سپس از راه روسیه به آستاراخان در دهانه‌ی ولگا رسید و از آنجا با کشتی در مسیر سواحل خزر مسافرت کرد تا به ایران رسید. او نامه‌ای از الیزابت اول تقدیم شاه تهماسب کرد تا از او اجازه تجارت بین دو کشور را بگیرد. اما همینکه شاه فهمید که او مسیحی است رفتارش به سرعت تغییر کرد و گفت: «کافر ما نیازی به روابط دوستانه با کفار نداریم.» بدنبال خروج تاجر

جنگ تُرک و ایرانی

اسماعیل بعد شکست چالدران، تلاش بسیاری کرد تا دو عنصر ناهمگون یعنی تُرک و ایرانی را درهم ادغام کند اما شکست خورد. قزلباش‌ها یکبار بطور غیر مستقیم و دو بار مستقیما نماینده‌های ایرانی را به قتل می‌رساندند

صفویه و پنهان کردن ریشه نژادی‌شان

شاهان صفویه برای اثبات عصمت‌شان، خود از اولاد امام کاظم می‌خواندند. بعدها احمد کسروی خلاف آن را ثابت کرد. نسخه تحریف نشده‌ی "صفوه الصفا" شجرنامه صفوی را به صراحت به کُردها می‌رساند و از فیروزشاه زریی‌کلاه بالاتر نرفته است. در نسخه خطی لیدن، ص 13 نوشته شده:«شیخ صفی‌الدین...ابن عواض بن پیروز الکردی السنجانی». جالب آنکه حتی همسر شیخ صفی‌الدین از سید بودن شوهرش خبر

جنگ چالدران

دلیل راستین تسریع در وقوع جنگ، اعمال تحریک آمیز از سوی صفویه بود. اسماعیل خصومتش را چنین آشکار ساخت که پس از شکست دادن ازبکان، سر محمد شیبانی‌خان را نزد بایزید دوم سلطان عثمانی فرستاد. مهمترین دلیل جنگ را هم باید در خودداری اسماعیل از به رسمیت شناختن پادشاهی سلیم و پشتیبانی او از احمد پسر بایزید دوم، جستجو کرد...سلیم 40000 شیعه را در عثمانی کشت و بعد با لشکری 200000 نفری به سوی ایران لشکر کشید

صفویان و شروع جنگ با کُردها

گروهی از سپاه صفوی که برای دستگیری "شیر صارم کُرد" رفته، درگیرِ جنگی سخت با کُردها شدند که تلفات بسیاری بر طرفین وارد آمد. دو امیر بلند پایه قزلباش یعنی عبدی بیگ شاملو (برادر زن شاه اسماعیل) و یکی از اصحاب مجلس اندرونی او، و سارو علی مهردار تکلو کشته شدند. پسر و برادر شیر صارم به اسارت افتادند و آنها را به خوی بردند و در آنجا به قتل رسانیدند

امیر حسین کیا حریف نظامی نیرومندی برای شاه اسماعیل بود. چون او هم مذهب شیعه داشت و می‌توانست شیعیان را به طرف خود بکشد...وقتی پس از مقاومت بسیار دستگیر شد در راه خودکشی کرد تا به دست شاه اسماعیل نیافتد. نعش او را در اصفهان در میدان سوزاندند...دو تن از ملازمان او زنده زنده کباب شدند و شاه اسماعیل دستور داد تا هرکسی لقمه‌ای از آن کباب میل کند. صوفیان چنان تعصبی از خود نشان دادند که گوشت و استخوان باقی نماند

چه هرج و مرج و جنگ داخلی بوده اون زمان...حالا دارم بهتر درک می‌کنم چرا براهنی اینقدر تلخ در مورد تاریخ ایران می‌نویسه. فقط دارم از خودم می‌پرسم مردم تو اون زمان چه‌جوری زندگی کردن!؟

ریشه‌ی نژادی صفویه: سومین حکومت کُردتبار ایران!؟

در حالی‌که "هینتس" به پیروی از منشا عربی صفویه گرایش داشت، پژوهندگان دیگر، نظر به نسب ترکمنی مادرِ شاه اسماعیل اول و تکلم او به ترکی آذری با پیروان قزلباش خود و با توجه به سروده‌های ترکی شاه اسماعیل او را تُرک قلمداد کرده‌اند. اما در حال حاضر بیشتر پژوهشگران دوره‌ی صفویه بر این باورند که این دودمان احتمالا دارای منشا کُردی و در نتیجه ایرانی بوده‌اند