Ekmef’s Reviews > Hoe een manisch-depressieve tiener in de zomer van 1969 de Rote Armee Fraktion bedacht > Status Update

Ik wist het! Ik wist gewoon dat dit boek een clou moest hebben en dat die ergens verstopt zou zijn. Ben hem alleen nog nergens in de recensies en opiniestukken tegengekomen, dus of ik heb iets unieks ontdekt, of de recensenten hebben echt niet meer dan de helft gelezen? *Euforisch*

We gaan er komen voor het einde van het jaar denk ik! Ik geloof dat ik het boek inmiddels een beetje snap. Alleen jammer dat het merendeel van de reviewers alleen de eerste helft heeft gelezen, dus als ik nu iets niet snap heeft googlen weinig zin :(.

Zijn de tafel en de stoel misschien de twee dingen die de filosofie nodig hebt om te kunnen bestaan?

(...)Het was een wereld die langzaam verging en waarvan alleen fragmenten te zien waren door sleutelgaten, spleten in heggen, scheuren in muren... (...) Maar het wonderbaarlijke zoals het zich manifesteerde in de verrassingssnoepzakken (...) zat niet in de speeltjses en de gepofte rijst, maar in de eindeloze beloften van het geloof in een echte betovering (...)

FYI: een mangelpee is Udens dialect voor een voederbiet. Met je fucking mangelpee. Ik lees door omdat... de gedachtenwereld van de hoofdpersoon ergens heel herkenbaar is. Het doet denken aan Het ongemak van de avond zonder de seksuele narigheid.

Het is heel gaaf maar tegelijkertijd ook heel moeilijk. Leest soms als een dichtbundel en soms als een zwaar filosofisch tractaat. Kan het ook weer niet wegleggen want er zit iets meeslepends in het proza. Maar het duuurt langgg....