~’s Reviews > کلیدر، جلد اوّل و دوّم > Status Update

"کجا برم این غم مدیار؟ کاکل‌ات خونین است. بی‌یار و بی‌سوار، اسبت رهاست مدیار. رمیده و بی‌تاب در شب، سرگردان و بی‌قرار یله میرود‌. به خود نیست مرکب تو. سر و یال به هرسوی می‌ساید. چشم به هرسوی می‌گرداند‌.سوار! سوار میخواهد. جویای سوار، افسار بر خاک میکشاند به درنگ و دریغ یال میتکاند، بیم‌ناک اسب تو:《کجا بشدی مرد من، سوار من؟ گرده هایم زانوهای تو را می‌جوید_ای زانوانت آشنایان گرده‌گاه‌های من_لگام من، دستان تو را.》