Yasna’s Reviews > ستاره سپیده دم > Status Update

یعنی چی
یعنییی چییی
یعنییییی چیییییی؟!
به ژوپیتر ایزد اگر اون اتفاقی که نباید افتاده باشه مجموعه رو دراپ می‌کنمممم TT

ای‌یو، اگر تماشایم می‌کنی، حالا وقتِ بر هم گذاشتنِ چشم‌هاست...
چراکه دروگر از راه رسیده است و می‌خواهد دوزخ به پا کند.

چطور می‌شود برای چنین گذشتهٔ وحشتناکی دلتنگ و غمگین بود؟ شاید این ذات ماست که همیشه به جای توجه به آنچه هست و خواهد آمد، در آرزوی آنچه بود و می‌توانست باشد بمانیم.
امید داشتن در دل از به یاد آوردن خاطرات دشوارتر است.

«شما از کدام یک وحشت بیشتری داری؟ یک خدا یا انسانی فانی به قدرت خدا؟
خدا نمی‌تواند بمیرد بنابراین ترسی هم در دلش نیست ولی انسان‌های فانی...
چقدر از سر رسیدن تاریکی وحشت دارند! برای ماندن در نور چه وحشتناک می‌جنگند!»

هیولای جنگ بیش از آنکه در تبدیل انسان به جسد تجلی یابد، در ساختن ماشین‌هایی بی‌احساس از آن‌ها تصویر می‌شود.

یک مادر چگونه می‌تواند در هم شکستن فرزندش به دست انسان‌های دیگر را ببیند؟ با دیدن درد حک‌شده در زخم‌های روی پوستش، درد نهفته درون سکوت‌هایش و نگاه‌های خیره به دوردستِ او، چه حسی پیدا می‌کند؟ چندین مادر برای بازگشت پسران و دختران‌شان از جنگ لب به دعا گشودند و در آخر فهمیدند که جنگ فرزندشان را ربوده است، جهان مسموم‌شان کرده است و دیگر هرگز همان بچه‌ی سابق نخواهند شد؟

یعنی هیچ اتفاقی تو کتاب نمی‌تونست جوری قلبم رو بشکونه که دیدن اختلاف افتادن بین سورو و دارو شکوند... 💔
این کارا چیه آخه یالا همدیگه رو بغل کنین آشتی کنین 🥺

چقدر این جلد عالی داره می‌ره جلو 🥺
واقعاً دارم لذت می‌برم 🥺