Romina’s Reviews > سراغ خاطره‌ها را نگیر > Status Update

"دست‌هایم را می‌گیرد.
-بیا تا فرصت داریم، امتحان کنیم.
-اگه نشد چی؟
-بازم امتحان می‌کنیم.
-اگه بازم نشد چی؟
-یه بار دیگه امتحان می‌کنیم.
سرم را با کمی ناز کج می‌کنم.
-اگه بازم نشد مازیار، اگه هی نشد؟
-وقتی این همه نمی‌شه و ما هربار بازم امتحان می‌کنیم، نشون می‌ده نمی‌تونیم دور از هم بمونیم، پس تا وقتی بشه، امتحان می‌کنیم."

مجبور شدم با اینکه فقط یکم مونده یه مدت ازش دور شم...رمانای شادی همیشه قلبمو می‌دزدن!

"نگاهش با مهربانی میان چشمانم گردش می‌کند.
-الان نه...من رو وقتی ببوس که همه چیزت شدم. روزی ببوس که دوست داشتن من و این زندگی به اندازه‌ی هوا برات حیاتی شده. روزی که از شدت خواستنم نتونی نبودنم رو تصور کنی.
لبخندی به بهت نشسته در صورتم می‌زند و پیشانی‌ام را می‌بوسد.
-فروغ! من رو، روزی ببوس که عاشقم شدی."

واقعا مردایی مثل مازیار برای این جامعه و هر جامعه‌ای ضرورین!
از ته قلبم دوستش دارم🥺

دارم سعی می‌کنم تا جایی که می‌تونم آروم بخونمش که دیرتر تموم شه! هر صفحه‌ای که ورق می‌زنم هم یه دور دست می‌کشم روی کاغذاش...برعکس کتابای قبلی نویسنده که شب تا صبح بیدار موندم و خوندم و چند روز بعدش شبیه یه آدم مست بودم از بار احساسات.
نه اینکه این حالمو خوب کنه، برعکس، رمانای شادی منعم همیشه باعث میشه چند روز متوالی غمگین باشم اما قشنگیش همینه!
گاهی باید رمانی خوند که دردای جامعه رو بکوبه توی صورتت و بیدارت کنه!