Mansoor’s Reviews > From Mesopotamia to Iraq: A Concise History > Status Update

گفته می‌شود که کورش را در بابل به چشم یک ناجی می‌دیدند، یا حداقل منابع آن زمان این‌طور می‌گویند. البته قصد این منابع این بود که نشان دهند فاتح خارجی نسبت به فرمانروای بابل اصلح‌تر است و از این طریق حکومت نبونیدوس را تخریب کنند
در متون آمده که کورش یهودیان را از اسارت در بابل رهایی بخشید. با این‌حال، جمعیت بزرگی از یهودیان در بابل ماندند و در سده‌های آتی مجموعۀ مفصل تلمود بابلی را تدوین کردند

داریوش، به تبعیت از سیستم آشوری، قلمروی خود را به ساتراپی‌هایی تقسیم و سیستم عریض و طویلی از راه‌ها احداث کرد

برای تدوین یک زبان اداری مشترک، داریوش از اینکه لهجه‌های گوناگون زبان آرامی سابقا در بخش‌های بزرگی از قلمرو وی تکلم و نگاشته می‌شد سود جست. استانده کردن این زبان به پیدایش «آرامی سلطنتی» منتهی شد که برای نگارش اسناد از مصر تا هند به کار می‌رفت

آرامش کلی زمان داریوش مانع تلاش مکرر بابل برای به دست آوردن استقلال خود نشد. دو مدعی تاج‌وتخت به نام‌های نبوکدنضر سوم و نبوکدنضر چهارم از آشوب ناشی از مرگ کمبوجیۀ دوم استفاده کردند تا ادعای سلطنت کنند، اما داریوش به سرعت آنان را سرکوب کرد
شورشی جدی‌تر در سال 479 پ‌م در بابل به راه افتاد، اما خشایارشا آن را با خشونت سرکوب کرد

تمرکزدایی نسبی، به همراه خودمختاری اساسی ساتراپی‌ها-در واکنش به تمرکزگرایی شدید آشوریان-کمتر موفقیت‌آمیز بود، زیرا برخی از اعضای نسبی و سببی خاندان سلطنتی دچار بلندپروازی و روحیۀ تهاجمی بودند. در نهایت، ابعاد حکومت بزرگ‌تر از آن شد که بتوان اختلافات را در حد مشکلات خانوادگی حل کرد

بابل دیگر مرکز سیاسی نبود، اما-برخلاف منطقۀ مرکزی در ایران-کماکان مرکز فرهنگی و اقتصادی تمام خاور نزدیک به شمار می‌رفت