Merel’s Reviews > Dag > Status Update

'Eens kijken of er genoeg inkt in deze pen zit, het is de enige pen die ik heb. Ik ben vergeten er een mee te nemen; voordat we hier zaten was het nooit in me opgekomen dat ik zou kunnen schrijven in plaats van appen. Ik heb wel twee paar slechtzittende schoenen ingepakt, en een chic overhemd voor een Europees feest waarvoor ik nooit zou worden uitgenodigd. Alleen geen pen.'

"Vis of kip vanavond?"
"Maakt niet uit."
"Laten we die vis maar opeten."
"Goed."
"Wil je iets grappigs horen?"
"Ja."
"Ik denk dat mijn vader zich begon terug te trekken toen mijn moeder hem al bij het ontbijt begon te vragen wat hij die avond wilde eten. En weet je wat het stomme is? Ik ben altijd zo bang geweest om net zo te worden als mijn vader dat ik niet alert was op, nou ja, die andere mogelijkheid."

Goede dialoog (pagina's 162 t/m 166):

"Ik denk dat mijn vader zich begon terug te trekken toen mijn moeder hem al bij het ontbijt begon te vragen wat hij die avond wilde eten. En weet je wat het stomme is? Ik ben altijd zo bang geweest om net zo te worden als mijn vader dat ik niet alert was op, nou ja, die andere mogelijkheid."

Pijnlijke maar goede dialoog (pagina162 t/m 166)

'In die tijd ervoer Robbie voor het eerst hoe het was om een herinnering te zijn, iemand die zijn entree had gemaakt en weer was afgegaan, iemands homofase, aan wie met warme gevoelens werd teruggedacht, maar om wie niet werd getreurd (...).'

'In die tijd ervoer Robbie voor het eerst hoe het was om een herinnering te zijn, iemand die zijn entree had gemaakt en weer was afgegaan, iemands homoparen, aan wie met warme gevoelens werd teruggedacht, maar om wie niet werd getreurd (...).'

'Robbie, een veteraan op verhuisgebied, heeft geleerd dat elk appartement, hoe klein ook (...) blijkt te bestaan uit talloze, merendeels onbeduidende spullen die het grootste deel van hun oneindige, levenloze bestaan alleen maar van de ene plek naar de andere worden verplaatst.'

'Destijds wilde ze kinderen. En nog steeds, maar misschien niet altijd, niet elke ochtend en elke avond.'

'Zij wilde dit. Zij wilde dit huwelijk. Ze wilde de kinderen. Ze wilde dit huis in Brooklyn (...) Ze wilde ook deze baan. Ze was er goed in. Ze was ambitieus. Ze presteerde beter dan de anderen. De kunst is - blijkt nu - om het te blijven willen, zowel de baan als het huwelijk, het moederschap, die buitensporig dure tas. De kunst is om jezelf niet te verachten om je claustrofobie en frustraties.'

'Hij is de aantrekkelijke man die woord houdt, die blijft, die dat ene in jou herkent, datgene... wat jou jou maakt en wat anderen lijkt te ontgaan of waar ze na verloop van tijd hun belangstelling voor verliezen.'

'Hij is de aantrekkelijke man die woord houdt, die blijft, die dat ene in jou herkent, datgene... wat jou jou maakt en wat anderen lijkt te ontgaan of waar ze na verloop van tijd hun belangstelling voor verliezen.'