Mintie_ei’s Reviews > สามชาติสามภพ ป่าท้อสิบหลี่ เล่ม 1 > Status Update

"แน่จริงเจ้าจงเป็นเช่นป๋ายเฉี่ยน...ทำให้ข้ามิอาจไม่แต่งงานกับเจ้าสิ"
หลายปีให้หลัง เขาได้จดจำถ้อยคำที่กล่าวกับซู่จิ่นประโยคนี้มาโดยตลอด เนื่องจากถ้อยคำที่เขากล่าวโดยพล่อยปากในครั้งนั้นประโยคนี้เอง...ทำให้ในชั่วชีวิตหลังจากวันนี้ไป...เขาต้องจ่ายค่าตอบแทนด้วยการมีชีวิตอยู่มิสู้ตกตาย

"จ...เจ้ารังเกียจที่ข้าอายุมากกว่าเจ้าสองหมื่นปีหรือ? ต...แต่ว่าเจิ้งเฟยที่เจ้าต้องแต่งงานด้วยในวันหน้านางนั้น...ป๋ายเฉี่ยนซ่างเซียนแห่งแคว้นชิงชิวกลับอายุมากกว่าเจ้าตั้งเก้าหมื่นปีเต็มๆ เทียวนะ"

องค์หญิงจาวเหรินซู่จิ่นคือองค์หญิงที่เทียนจวินผู้เฒ่ารัชกาลก่อนเป็นผู้แต่งตั้ง ขนิษฐาในนามของเทียนจวินรัชกาลนี้ ฟู่จวินของเขายังต้องเรียกนางว่า "กูกู" เขายิ่งต้องเรียกนางว่า "ท่านย่าน้อย"

สองหมื่นปีที่ผ่านมาเขาถูกเทียนจวินบังคับให้ก้มหน้าก้มตาฝึกวิชาเพียงอย่างเดียว ไม่เคยมีเวลาว่างให้แบ่งใจไปคิดถึงเรื่องสายลมจันทรานั่น อยู่ๆ มาได้ยินว่ามีคนหลงรักเขาก็นึกตกใจ ครั้นได้ยินว่าคนที่หลงรักเขาคือองค์หญิงจาวเหรินนางนั้น ก็รู้สึกว่าเหลวไหลนัก

ได้ฟังถ้อยคำนี้แล้ว เขาหน้าเปลี่ยนสีเล็กน้อย ไม่อาจจะเข้าใจได้ว่า เหตุใดตัวเขาถึงมีฟู่จวินที่อ่อนแอเช่นนี้ แต่ก็มิได้รู้สึกเสียใจ วิธีการอบรมสั่งสอนตัวเขาตั้งแต่เล็กของเทียนจวิน เป็นไปเพื่อสลายแก่นรากอารมณ์ของเขาอยู่แล้ว ให้สมองเขาแจ่มชัด ประสาทสัมผัสทั้งหกแจ่มกระจ่าง กาลข้างหน้าจึงจะสามารถควบคุมฟ้าดิน ปกครองสี่ทะเลแปดดินแดน เป็นเทียนจวินที่สามารถอดทนและเสพสุขกับรสชาติความหนาวเหน็บของการยืนในที่สูงได้

ฟู่จวินของเขามาเกลี้ยกล่อมเขาว่า "เวลานี้เสด็จแม่ของเจ้าสบายดีมาก เจ้าไม่จำเป็นต้องกังวล เทียนจวินให้ความสำคัญต่อเจ้าถึงเพียงนี้ เจ้าก็ควรจะทำตามใจท่านทุกเรื่อง ใยต้องหาเรื่องใส่ตัวขัดใจท่าน ทำให้ท่านไม่พอใจเล่า"

เขาเคยน้ำตาไหลต่อหน้าเหนียงชินครั้งหนึ่ง เหนียงชินทนดูไม่ไหว แล่นไปขอความเมตตาที่ตำหนักของเทียนจวิน เทียนจวินเดือดดาลอย่างยิ่ง นับจากนั้นมา จวบจนเขาอายุได้สองหมื่นปี ฝึกเป็นซ่างเซียนสำเร็จ ก็ไม่ได้พบหน้าเหนียงชินของเขาอีกเลย

วัยของเขานั้น เดิมทีควรจะเป็นวัยที่ถูกประคบประหงมถนอมปกป้องไว้กลางฝ่ามือ พวกท่านอาของเขาล้วนแต่ผ่านมาโดยถูกประคบประหงมไว้กลางฝ่ามือกันทุกคน แม้แต่ฟู่จวินของเขาก็ไม่เคยต้องลำบากเช่นนี้มาก่อน
เขาเล็กมากถึงเพียงนั้น ขณะที่เซียนเด็กวัยเดียวกับเขา หรือแม้แต่โตกว่าเขาเล็กน้อยต่างผ่านวันเวลาอย่างแสนสำราญสนุกสนาน เขากลับได้แต่เฝ้าอยู่ในห้องทำงานทุกวัน เผชิญหน้ากับใบหน้าเข้มงวดของฉือหางเจินเหรินและหนังสือตำรากองโต

"ช่างเป็นบุญอย่างล้นพ้น ในที่สุดเผ่าสวรรค์ของข้าก็ได้รัชทายาทมาอีกครั้งแล้ว"
รัชทายาทผู้ถูกสวรรค์เบื้องบนเลือกสรรกำหนดมั่น...
รัชทายาทผู้ถูกสวรรค์เบื้องบนเลือกสรรกำหนดมั่นได้มีชีวิตตามความตั้งใจของเทียนจวิน ไม่เคยทำให้เทียนจวินผิดหวัง และห้ามทำให้เทียนจวินผิดหวัง

ในปีนั้น...ณ สระมณีพันฉิ่ง กลอุบลสะพรั่งบาน หญิงที่เขารักสุดหัวใจ ได้กระโดดลงจากแท่นประหารเซียนเหนือเนินดินเก้าชั้นอย่างเด็ดเดี่ยว...ต่อหน้าต่อตาเขา...